Quidditch Takımlarına Alımlar

Ad Soyad:Frederick C. O'Brien
Mevki:Tutucu
Bina:Gryffindor
Örnek Rp(En az 8 satır):

"Evet evet bağladım!" dedi sinirle.

Takım kaptanı Fred'e talimatlar taktikler veriyordu.Fred'in ilk maçı olacaktı bu.Bu yüzden kaptan Fred'i sıkıyordu resmen.Sonunda ayakkabılarını bile bağlayıp bağlamadığını sorunca Fred baya sinirlenmişti.Kaptan hala hızlı hızlı konuşuyordu:

"Heyecanlanmana gerek yok sadece bir maç aslında ilk maçın -ben ilk maçımda kusmuştum- bişey olmaz ama sana.Sopanı sıkıca kavra bludger'lara iyi vur."

Fred gerisini dinlememeye gayret etti.İki saattir aynı şeyleri tekrar edip duruyordu.Maçın zamanı geldiğin *Sonunda* diye düşündü Fred.Kaptanın verdiği taktikler aklındaydı.Her ne kadar onu sevmese de Fred'den deneyimliydi.Onun sözlerini dinlemeye karar verdi ve ağır adımlarla yemyeşil Quidditch Sahası'na çıktı.

Her tarafta seyirciler bağrıyordu.Kırmızı altın sarısı renginde kaşkollar, havaya sihirle yazılmış yazılar Fred'e coşku veriyordu.Takım arkadaşlarıyla beraber süpürgesine bindi:
"Yukarı!"
diye bağırdı.Süpürge eline yapıştı resmen.Ayaklarını yere sertçe vurdu sert "Tok!" sesini duyduktan sonra havalandı.Hakem hava atışını yaptı ve maç başladı.Fred süpürgesiyle yukarı doğru yükseldi.Antremanlarda kullandıkları bludgerları aradı.Maç tüm heyecanıyla devam ederken Fred olduğu yerde duruyordu.Seyircilerden birkaç grup onu yuhaladı.Chris'in biraz morali bozuldu.Sonra toparlanıp etrafta boşboş dolanmaya başladı.Sadece hareketlilik olsun diye uçuyordu.Rezil olmamak için.Seyirci kulelerinin arasından geçerken bir bludgerdan zor kurtuldu.Sonra aklına onlara vurması gerektiği geldi.İşte!Bir tanesi üzerine geliyordu.Gittikçe hızlanıyordu.Artık topu iyice görebiliyordu.20 metre...10 metre...5 metre...

"Güm!!"

Hastane Kanadı'nda gözünü açtığında hatırladığı son şey bludgerın suratını dağıtışıydı.

ya bişey diyebilir miyim ben vurucu olmak istiyodum tutucu yazmışım yanlışlıkla vurucu olarak değiştirilebilirmiyim

değiştirilmiş ama ana sayfada yazmıyor :?

Ad Soyad: Camilla Angie Bell
Mevki: Kovalayıcı
Bina: Gryffindor
Örnek Rp: Angie çok heyecanlıydı. Bu ilk maçıydı. Mavi gözleri heyecanla parıldıyordu. Yüzünde heyecan-korku ve sevinç karışımı bir ifade vardı. Saçları ve cüppesinin etekleri rüzgardan uçuşuyordu. Sonunda süpürgesine atladı ve sahaya çıkmaya hazırlandı. Takım kaptanysa sürekli taktik veriyordu:

" .. ve sakın takım ruhunu bozmayın. Tamam mı? Slytherin'ler hilebaz, acımasız ve sinsi olabilirler. Bu yüzden siz de onların bu özelliklerini ayna gibi onlara yansıtın. Hazır mıyız? "

sonunda takım oyuncularının adlarını saydı ve hepsinin tam olduğunu öğrendi. Süpürgesinde hazır bekleyen Angie, işaretle ayağını yere vurdu ve hızlıca sahaya çıktı. Quaffle oradaydı işte. Slytherin'li iki kovalayıcı onu kovalıyordu. Sonunda Gryffindor'lu diğer kovalayıcıya döndü ve:

" Ben oyalarım onları, sen sayı yapmaya bak. "

dedi. O sırada Slytherin'liler iyice yaklaşmıştı çemberlere. Sonunda yanlarına geldi ve onları ittirmeye başladı. Bu arada diğer Gryffindor'lu kovalayıcı Quaffle'ı kaptğı gibi Slytherin kalesine doğru uçmaya başladı... ve... SAYI! Gryffindor tribünü dalgalandı ve çığlıklar yükseldi. O sırada Slytherin trübününden ise yuhalamalar ve bazı küfürler yükseliyordu. Ama maç devam ediyordu... Slytherin'liler bu sayıya karşılık sinirlenmiş ve bu sinirlerini daha sıkı oynayarak göstermişlerdi. Ancak çok geçti. Gryffindor arayıcısı Snitch'i elinde tutuyordu... Gryffindor yenmişti. Angie süzülerek yere güzel bir iniş yaptı ve takım arkadaşlarını kutladı. Ortak salonda büyük bir şölen bekliyordu onları...

Ad Soyad:Evangeline Granger
Mevki:Kovalayıcı
Bina:Gryffindor
Örnek Rp(En az 8 satır):

Eva sabah erkenden uyanmıştı. Uyumak istedi ama uyuyamadı. İçinde bir heyecan vardı. Yatağından doğruldu ve üstüne hırkasını geçirdi ve terliğini giydi. Terlikleri yere sürte sürte odanın kapısına kadar gitti. Çok uykusu vardı ama uyumak istemiyordu canı. Odadan çıktı ve banyoya gitti. Elini yüzünü yıkadı. Bugün aynada kendini daha bir güzel gördü. Nedenini anlayamadı ama gerçektende büyüleyici gözüküyordu.

Eva uyandığında kimse uyanmamıştı henüz. Eva aşağıya indi ve buzdolabından birşeyler atıştırdı. Kardeşinin odasına yöneldi çok masum bir şelikde uyuyordu. Yanağına bir öpücük kondurdu ve odadan sessizce çıktı.

Eva odasına geri döndü yatağın içine yeniden girdi. Televizyonu açtı. Eline de bir kağıt ve kalem alarak birşeyler karaladı. Eva'nın gözlerinden uyku akıyordu adeta. Uyuyakalmıştı Eva. Taki kız kardeşi yanına gelip:

-"Haydi abla uyan artık. Aşağıda seni bekliyoruz." diyene kadar.

Eva aşağıya indi ve kahvaltısını yaptı. Tam sofradan kalkıyordu telefon çaldı. Eva telefona baktı arayan arkadaşıydı. Bugün birşeyler yapmak istediğini söyledi. Eva arkadaşlarıyla buluşmak üzere yukarı odasına çıktı ve uyumlu bir şelikde giyindi. Yanına alacağı küçük çantasını hazırladı ve aynanın karşısına geçti. Saçlarını yaptıktan sonra annesinin yanına indi ve gideceğini haber verdi. Eva'nın annesi Eva'yı pek özgür bırakmazdı. Eva eğer eve dediği saatten biraz geç gelse hemen geelcek hafta sonu ceza alırdı. Bu nedenle dışarı çıktığında tedbirini alırdı.

Eva bugün arkadaşlarıyla buluşacağı yere gittiğinde tanımadığı biri daha vardı. Elini uzattı ve :
-"Merhaba ben Evangeline. Kısaca Eva diyebilirsin." dedi ve gülümsedi.Çocuğun adı "Charlie" idi. Oldukça iyi anlaşmışa benziyorlardı. Ayrıca Charlie oldukça yakışıklı ve iyi biriydi.
Gün geçtikçe Eva ve Charlie daha çok buluşmaya başladılar. Tüm arkadaşları onların sevgili olmalarını bekliyorlardı. Ancak Eva ve Charlie öyle düşünmüyorlardı. Eva ve Charlie çok yakın arkadaş olmuşlardı. Bir akşam Charlie Eva'nın ailesiyle tanıştı. Oldukça iyi anlaşmışlardı. Artık daha rahat buluşuyorlardı. Çünkü Eva'nın ailesi Charlie'ye çok güvenmişlerdi. Bir akşam Eva ve Charlie dışarı çıktıklarında Charlie Eva'ya:

-"Ailen seni çok planlıyor hiç özgür değilsin." demişti. Eva çok sinirlenmişti. Çünkü Eva özügr bir kızdı. Charlie bunu ona kanıtlayacağını söyledi. Eva'nın kolunu tuttu ve yola sürükledi. Charlie yola uzandı ve Eva'ya dönerek:

-"Hadi Eva sende gel." dedi. Eva çok şaşırmıştı. Bunu yapamıyacağını düşündü.


-"Bu delilik" dedi Eva Charlie'ye. Charlie hâlâ ısrarlıydı. Eva en sonunda pes etti ve yere yattı. Birlikte yıldızları izliyorlardı derken bir korna sesi duyuldu. Charlie Eva'yı yerden kaldırdığı gibi fırlattı tabi kendide fırladı. Eva çatlarcasına gülüyordu bu çok hoşuna gitmişti. Charlie Eva'yı evine davet etmişti. Beraber çok zevkli oyunlar oynuyorlardı Eva hiç olmadığı kadar mutluydu. Ancak Charlie'nin evine polis gelmişti. Polis her yerde Eva'yı arıyordu.Ailesi herzamanki gibi ortalığı telaşa vermişlerdi. Eva eve gittiğinde babası sert bir şelikde:
-"Saatin kaç olduğundan haberin varmı? Ayrıca bir daha onunla görüşmeyeceksin." diye bağırmıştı. Eva annesinden yardım bekledi ama bir süre sonra bununda hata olduğunu anladı.Anneside çok kızmıştı.Eva daha fazla dayanamadı:


-"Yeter hayatında herşeyi siz belirliyorsunuz.Bıktım artık bu düzenden. Bir hayatım bile yok. Charlie'ylede görüşeceğim. Ben onunla gerçek hayatı anladım." dedi ve sesini çok yükseltmişti. Bunu yaptığını oda farkındaydı ama artık sinirlenmişti. Evin kapısını hızlı bir şelikde çarptı ve dışarı çıktı. Dışarı Charlie'yi gördü. Ona koşarak sarıldı. Charlie Eva'nın kardeşi gibiydi. Daha sonrada Charlie'nin evine gitmeye karar verdiler...

NOT: BAŞKA Bİ YERDE YAPTIĞIM RP'DİR!!!

Ya kusura bakmayın, çok özür dilerim ben tutucu olsam? Kardeşime rpyi yaptığımı şimdi onu kopayalayıp formu da doldurup göndermesini istemiştim. Yanlışlık yapmış

Ad Soyad:Aiedial Thrysta
Mevki:Kovalayıcı
Bina:Griffindor
Örnek Rp:

"Artık zamanı geldi!" diyerek Aiedial süpürgesine bindiği gibi havalanmaya başladı. Giydiği kırmızı cübbesi arkasından pelerin gibi havalndıkça kendisini kanatlı bir aslan gibi hissetti. "İste asıl şimdi bir griffin oldum" dedi.

Uçarken kimseyi gözü görmedi onun tek amacı uçmaktı. Hızlıca hemde hiçkimsenin yetişemeyeceği hızla uçmak. Bunun için vücudunun pozisyonunu iyi hazırlaması gerekti. başını öne doğru eğmesi bir kolunu süpürgesinin önüne doğru uzatıp tutması ve diğer kolunu topu sıkıca kavrayabilmek için kolunun altına yerleştirmesi.. kolay birşey gibi görünsede bu Aiedial için çok önemliydi. İstediği kovalayıcılık görevini alabilmekiçin çalışması en önemli şeydi o an için

Bir an gözüne başka kırmızı pelerin takıldı.Biraz yavaşladı ve kim olduğunu öğrenmek için yanına doğru gitti. Gitmesine gerek kalmadan kardeşi Arya olduğunu öğrendi. Arya her zamanki nezaketiyle "Merhaba" dedi. Kardeş oldukları pek belli değildi aslında. Arya sıcakkanlıydı ama Aiedial tam tersi ama bunu düşünecek zamanı yokken Arya "Hadi beraber çalışalım sonra da ortak salonda yemek yeriz" diye öneride bulundu. Aiedial "Zaman kaybetmeye hiç niyetim yok hemen antremana başlayalım o zaman" dedi. "Sonra da yemek yeriz" diye devam ettirdi Arya. Yine ters düşmüşlerdi. Aiedial çalışmak istiyordu ama Arya nın kendisini düşündüğünü biliyordu bu yüzden bi,r an önce antremana başladılar. Güneşin altında asil bir griffin gibi uçtular. İşte şimdi güneşle kardeş oldular.

Ad Soyad: Ryuchi K. Masakazu
Mevki: Kovalayıcı
Bina: Huflepuff
Örnek Rp(En az 8 satır):

Karnlık her tarafa hakim olmuştu. Etraf iğice bulanmaya ve ucu görünmez bir karanlığa boğulmuştu. Kai karanlığı çok seviyodu. Etrafta kimsecikler görünmüyordu. Hufflepuff binasının büyük giriş kapısından çıktı. Bianın porre derliğindeki resim birşeyler söylendi. Ağır adımlarla merdivenlerden indi. Kimseye görünmemeliydi. Bu saatte dışarıya çıkmanın yasak olduğunu elbette biliyordu ama Qudditch için herşeyi göze alabilirdi.


Elinde ateş okuyla hızlı hızlı yürüdü. Bahçeye çıkmıştı artık. Buaraya kadar hiç bir sorunla karşılaşmamıştı. Bu iyiye işaretti. Qudditch sahasına vardığında içinde hem birşeyler hareket etti. Ardından diğer gün olacak seçmeler için hazırlanmaya başladı. Ateş okunun üzerine binip ayağını yere hızla vurdu ve işte havadaydı. Hızla yükseldi. Sadece uçuyordu. Kendini deniyordu. Karanlık puslu gökyüzünde yanlız olduğunu zannediyord. Oysaki yanlız değildi. Ondan başkalarıda vardı. Birden her taraf acı verici bir sessizliğe büründü. Siyah sulüetler üzerine doğru geliyordu. Bunları biliyordu. Hızla kaçmaya çalıştı. Çok fazlaydılar ne yuapmalıydı. Gözleri giderek kapandı tek söyleye bilidiği şey _'' Ruh emiciler'' oldu.

Rpout(kısa oldu hızlı yazdığımdan dolayı kabul etmezseniz başka bir zamanda uzun yazarım

Naomi sabahın 6:30’da iğrenç bir sesle uyandı. Sinirli uyanmak her zaman dezavantajdı. Gergin ve mutsuzdu. Hemen kalktı ve üstünü giyindi. Kahvaltıya indiğinde bütün masayı başına toplamış şeklinde takım kaptanı Harry duruyordu. Millete öğütler veriyor ve yemek yiyin yemek yiyin diye bağırıp çağırıyordu. Fakat kendisinin bir lokma bile yediği yoktu Naomi gülerek:

-Harry biraz bize diyeceğine kendin ye. En fazla senin yemen lazım hatta. Takım kaptanı olarak.

- Tamam,tamam..Yiyorum fakat Naomi…NAOMİ!!!!Peynir almamışsın seni sersem.. Esas senin zayıf vücudunla ne yapacağız onu bilemiyorum..

-Tamam Harry..Panik yapma..Alıyorum..Sen yemene bak..dedi ve geçiştirdi.Aslında ağzına bir lokma sürmeye hali yoktu.Saat 9:40 olmuştu bile.Maç ise 11:00’da başlayacaktı. Senenin son maçıydı ve çok önemliydi. Eğer bu maçı kazanabilirlerse Hufflepuff şampiyon olacaktı. Bu da büyük bir gururdu. Takımın en değerli oyuncusu Yui idi.Takımın arayıcısıydı. Bütün takım ona inanıyor ve güveniyordu. Fakat Panthea’nın da rolü küçük değildi yani.Vurucu olacaktı. Birçok sayı atmayı hedefliyordu. Fakat süpürgesi çok da hızlı ve iyi değildi. Bir Nimbus’u vardı. Bu düşüncelere dalmış olan Naomi Harry’nin dediklerinin hiçbirini duymamıştı ve ne yazıkki Harry bunu fark etmişti. O anda bir:

-LANET OLASI!!BENİ DİNLEMEYECEKSEN BURADA İŞİN NE?ÇOK MU İYİ BİLİYORSUN HERŞEYİ? HA..? KONUŞSANA…diye bir çığlık geldi.Naomi korkmuştu ve incinmişti. Takım arkadaşlarının yanında böylesi bir çığlığı hak etmiyordu.Sadece maçı düşünüyordu ve ne yapacağını planlıyordu.Birden gözünden bir yaş süzüldü Naomi’nin ve koşarak büyük salondan dışarı attı kendini.Gözlerinden şimdi milyonlarca damla süzülüyordu.Naomi kendisini yatağına atmış hüngür hüngür ağlıyordu.Maça çıkmayacaktı.Bu kadar hakaretten sonra dayanamazdı buna.Naomi hüngür hüngür ağlarken büyük salonda Hufflepuff’lılar aralarında konuşuyorlardı.

-Çok ağır konuştun Harry..

-O kadar hakaret etmemeliydin..

-Gerçekten şimdi bittik Harry.Naomi en iyi vurucuydu.İşimiz bitti.

-Çok abartın…derken Harry tekrar gürledi:

-ÜSTÜME GELMEYİN.HALLEDECEĞİM.. dedi ve dışarı çıktı.Huffepuff ortak salonuna gidiyordu.Naomi’den belki de özür dileyecekti. Ortak salona geldiğinde Naomi yatağından kalkmıştı ve buğulu gözlerle camdan dışarıyı izliyordu.Harry geldiğinde ise:

-Git buradan Harry.Bensiz de yapabilirsiniz?Ben işe yaramaz bir tüy kafayım öyle değil mi?Haydi git buradan…

-Hiçbir yere gitmiyorum.Maça sende çıkacaksın..Özür dilerim..Kendime hakim olamadım..Pardon..

-Önemi yok..Ama ben maça çıkmıyorum..

-Tekrar bağırmaya başlamadan gelsen iyi olur..Maça 20 dk kaldı.Son hazırlıkları yapmalıyız..Daha cübbeni bile giymedin..

-Tamam sen git geliyorum…dedi ve Harry’nin çıkışını izledi.Sonra ise kendini Qudditch sahasında buldu.Hemen cübbesini giydi ve süpürgelikten süpürgesini aldı.Sahaya çıkıyordu Ravenclaw’lılar..Çekişmeli bir maç olacağı kesindi..



Ravenclaw-Hufflepuff Dönemin Son Maçı


Ravenclaw’lar sahaya çıkmışlardı.Üstlerinde mavi cübbeleriyle dikkat çekiyorlardı.Aralarından hemen yeni arayıcıyı bulmaya koyulmuşlardı.İlk fark eden ise Yui olmuştu.Hemen bağırdı:

-Şuradaki sarı saçlı kızı görüyor musunuz??Bence o bir arayıcı….dedi. Herkes kızın süpürgesine baktı.Çok kötü gözüküyordu.Bir Silsüpür’dü galiba.Bunun üzerine Naomi bir kahkaha attı.Sonra sahaya çıktılar.Harry ve George el sıkıştılar ve oyun başladı.İlk sayıyı kim yapacak merak konusuydu.Quaffle şuan Naomi’nin elindeydi ve Ravenclaw direklerine doğru ilerliyordu. Önünde ise hiçbir engel yoktu.Hızlandı ve…

- 10-0 Hufflepuff önde..diye bir ses geldi..Hufflepuff’lılar coşmuştu..Bu arada Yui de sarı saçlı Ravenclaw arayıcısını kandırmaya çalışıyordu.20 dakika sonra bir anons daha duyuldu ve Sally adlı diğer vurucu bir sayı daha atmıştı..Skor şuanda

-60-10 idi..Hufflepuff’ın artık Snitch’i yakalaması gerekiyordu ki Yui birden hızlandı..4 Metre kadar ilerisinde duruyordu altın Snitch ve parıl parıl parlıyordu.Bir gümbürtü ve daha sonra bir anons daha duyuldu..

-210-10 Hufflepuff Kupa’yı kazanıyor….O anda tüm Hufflepff’lılar sevinç çığlıkları atıyorlardı.Naomi çok sevinçliydi..Fakat gümbürtü sesinin nereden geldiği yeni anlaşılmıştı.Yui yere düşmüştü ve süpürgesinin kırılma sesi gelmişti.Yui’nin bişeyi yoktu fakat süpürgesi artık gitmişti…

Başka bir sitede yaptığım rp'dir....
Ayrıca Renklendirme yapamadım...Kusura bakmayın...
Mevki olarak vuruculuk istiyorum...