Out/Kurgu: İçeride oturan sadece iki kişi var. Bir ben ve birde küçük bir çocuk. Yolunu şaşırmışcasına. Öyle küçük bir kurgu.. Ona göre Rplerinizi yapın.
Biletini almış artık şükrediyordu Tom. Bu kadar kolay bişiyin, bu kadar zaman alıcağının bilinçinde değildi. Zerre kadar vikri yoktu. "Bir bilet almak" he.. Hayatta bazı şeyler her ne kadar gözümüzde küçük gözüksede onları kazanmak, yapmak veya başarmak kolay olmuyordu. Şimdi itinalı düşüncelerle tebessümü birleştirmemek adına 3. kompartımana doğru yol aldı. Şimdi bir köşede oturup kitap okuyacaktı. İçeri girdi. İçeride bir küçük çocuk vardı. Gözlerini kapayarak *oh* çekti. Kalabalığa dayanazmazdı. Çocuğun kafasını okşuyarak, "selam ufaklık, nasılsın?" dedi. Veletlerle uğraşmayı sevmezdi. Bakalım şimdi ona nasıl eziyet çektirecek gibi hayin planlar kurmaya başladı. O sırada eline bir kitap alıp okumaya başladı. Korkunç bir kitap okumak yolculukta iyi gittiğini düşünüyordu Tom. Okurken çocuğa bakınıyordu.