Seherbaz Alımları

Ad:Avril
Soyad:Lavigne
Yaş:21
Bina:Gryffindor Mevzunu




Ahh Avril hadi kalksanaa....Olmuyordu işte o sıcacık yatağından bir türlü kalkamıyordu...

Avril ilk günden işine geç kalacaksın...
Ahh ne olurki sen profesörsün öğrenci değilsin artık...En sonunda Avril sıcacık yatağından kalktı ...
Yatmasında ısrarlı olan sesine acıyla:"Ne yazıkki kalkmam gerekiyordu...Dedi...

Elini yüzünü yıkadı...Biraz ferahlamışa benziyordu...
Kahvaltısını etti...Ve doğruca dolabının önüne geçti...

Acaba ne giymeliyim dedi kendi kendine...
Bir Seherbaz nasıl giyinmeliydi ki???

Ahh...İlk günüm... Güzel giyinmem ve acele etmem gerek Diye uyardı kendini...

En sonunda sade ama şık bir takıma karar verdi..
Üzerini giydi.Şimdi ayakkabıdaydı sıra...

Off Avril amma takıntılısın diye kızıyordu kendine içten içten....Giydiği takıma uygun bir ayakkabı giydi..Ve aceleyle evden çıktı...

Sihir Bakanlığının yolunu tutmuştu şimdi...Eski günlerini hatırladı...Öğrencilik yıllarını...

11 yaşımdaydım...Diye geçirdi içinden...11...Tam 10 yıl geçmiş...Yıllar ne çabuk geçiyor demekten kendini alamamıştı...

Ahh keşke öğrencilik yıllarıma geri dönsem diye geçirdi içinden...

O zamanlar ne giyiyim diye düşünmüyordum hiç olmazsa dedi kendi kendine içten gülerek...

Seherbaz oldum şimdi ise...Mesleğimden oldukça memnunum gerçi ama...Öğrencilik yılları bir başka oluyor işte....

Avril bunları düşünürken Sihir Bakanlığına gelmişti...

İçinde ki yatmalısın diye sese yine acıyla karşılık verdi:"Bak yatsaydım kesin kez geç kalacaktım!!"

Saol canım....

Ad: Andrew Tom
Soyad: Barkley
Yaş: 21(RP)
Örnek Rp:
Andrew her nefes alıp-verişinde yaratıkların ona bir adım daha yaklaştığını farkediyordu. Birden genç adamın nefesi kesildi. Gözleri adeta kararmıştı. Bayılacağını sandı, fakat hayır. Vücudunun her saniye kazandığı o yoğun gücü hissediyordu. Ellerine baktı. Tüylenmiş ve büyümüşlerdi. Parmak yerine koca pençeleri çıkmıştı. Kısa süre sonra yere devrildi. Fakat pek de devrilmiş gibi hissetmiyordu. Yerden biraz daha yüksekteydi. Andy dört ayağı üzerine düşmüş olduğunu kısa sürede farketti.

Etrafındaki pis yaratıklar şaşkındı. Çünkü karşılarındaki adam bir Kaplana dönüşmüştü. Kaplan hızla yaratıkların büyükçelerinden birisine saldırdı. İki yaratık da yerde yuvarlanmaya başladılar. Yaratık çığlıklar atıyor kaplan ise büyük bir zafer arzusu ve hiddetle haykırıyor, kükrüyordu. Kısa süre sonra ikisi de durdular ve daire çizerek dönemeye başladılar. Ama aniden ikisi de birbirlerinin üstüne atıldı. Çevik davranan kaplan yaratığı havada savurduğu iki pençeyle yere serdi. Sonra diğerlerine doğru koşmaya başladı. Canavarlardan ikisi bunu görünce kaçmaya başladı, diğeri ise haykırdıktan sonra kaplana doğru ilerlemeye başladı. Kaplan kendisine doğru gelen yaratığı görünce durdu. Bunu farkeden yaratık da hareketsiz kesildi. Kısa süre sonra ikisi de az önceki gibi birbirlerinin etrafında dönmeye başladılar...

Kaplan biraz önceki kadar çevik bir hareketle yaratığa saldırdı. Bu seferki daha da dayanıksızdı. Kısa süre sonra yere serildi. Kaplan ise oradan uzaklaşmaya başladı...

Hayvan ağır ağır ilerlerken bir yandan da tekrar az önceki haline dönüştüğünü fark etti. Yaratık dönüşümü tamamlayınca tıpkı az önceki insan halindeki Andrew olmuştu. Andy bir süre ne olduğunu anlayamadı. Vücudu büyük ağrılar çekiyordu. Fakat haftalar sonra bu özelliğini geliştirdi ve acı çekmediğini, alıştığını farketti. Dönüşme yeteneğini kendi başına eğitip, kontrol altına aldı. Artık genç adam istediği zaman bunu iyi bir koz olarak kullanabiliyordu....

Not : baş seherbaz yok mu eğer yoksa ben olabilirim

Ad:Haylie

Soyad:Duff

Yaş: 20

Örnek Rp:
Haylie kalktığı gibi her zamanki boşluğunu hissetmişti.Belli ki yine geç kalacaktı.Ama bu sefer çabuk toparlanmayı başardı.
Hazırlanıp aynanın karşısına geçtiğinde sarı rengin ona ne kadar yakıştığını düşünüyordu.Tipik iş kadını hareketleriydi bunlar.Güzelce düzelttiği saçlarını başlamak için toka aranıyordu , bulduğunda 10 dakikası kaldığını fark etti.Çabucak toparlandı.
Dışarıda mis gibi bir hava vardı.Herkes onu çağırıyordu sanki dolaşmaya.Böyle olmamasını umuyordu , çünkü daha ilk iş gününden bıkkınlık duygusuyla karşı karşıya kalmak hiç hoş olmazdı.
Ofisten içeriye dalmıştı resmen , çünkü içeriye atmazsa kendini bu mest olduğu havadan kurtulamazdı.Pencerelere arkasını döndü , bu güzel güneş ışında bir şeyler okumak için kitaplarını karıştırdı ve bu küçük molada en sevdiği kitabı tekrar okumaya koyuldu.
Yemek yemek için yanına bir şeyler almıştı : ufak bir tost ve çocuksu ruhunun önüne geçemediği için ufak şekerlemeler.Yerken umarım kulak kiri ya da kusmuk çıkmaz diyordu ve bu durum ister istemez dudaklarının gülümsercesine kıvrılmasına sebep oluyordu.
İşlerine yemek molasından sonra devam etmişti ve sonunda çıkış saati gelmişti.Ama hava karanlıktı ve hafif bir rüzgar esiyordu.Buna hiç aldırmayarak bir parka gitti , banklardan birine oturup bir şarkı mırıldandı. Atıştırmalık bir şeyler yeidkten sonra oradan da kalktı.
Eve geldiğinde tüm eşyalarını baş ucuna hazırlamış , diğer bir sarı elbisesini ütülü bir şekilde koltukta baş köşeye koymuş ve yarın ki öğününü dolaba hazırlayıp koymuştu.Uykuya dalarken yine uyuya kalacağı aklına gelmiş ve son olarak saatini kurmuştu.
Uyurken o güzel ruyalardan birine daldı ve orada biraz dinlenmeye kararlıydı...