Sihir Basını Alımları

Misafir

Ad:

Soyad:

Nerde - Ne Olarak Çalışmak İstiyorsun?:

Örnek Rp:

Konu: Geri: Sihir Basını Alımları Çarş. Mart 05, 2008 3:00 pm

Ad: Francesca Veronika

Soyad: Panarello

Nerde - Ne Olarak Çalışmak İstiyorsun?: Dırdırcı Editörü [Rütbemde gelecek postası editörü yazıyor bir yanlışlık olmuş]

Örnek Rp:

Başka sitedeki bir rpmi yazdım yine xD

[size=20]Hayatı Yenmek İçin Yaşa...

Alanis, Çatlak Kazan'dan Bakanlık'a gelmiş, ofisine girmişti.Ofisine girer girmez sekreteri Bayan Affleck'ten bir ateşviskisi istedi.Ateşviskisi gelince bir dikişte bitirmişti.Daha fazla içmek istemedi.Bugün içinde müthiş bir sıkıntı vardı.Nedenini her zaman olduğu gibi bilmiyordu.Bir süre dosyaları karıştırdı.Çok geçmeden Bayan Affleck elinde bir zarfla kapıyı tıkladı.Alanis'in "Gir!.." sesini duyan Bayan Affleck, odaya girdi.Konuşmaya başladı. "Bayan Allén.Size bir mektup var.Bay Stiller'dan." Alanis, korku ve endişeyle karışık bir yüz ifadesi ile zarfı aldı.Bay Stiller...Düşündü içinden 'Belki o değildir.Stiller soyadlı biri.." Ama bu düşüncesi zarfın üzerindeki isimle son buldu. 'Brian Nick H. Stiller' Evet oydu...Matthews'ın en yakın arkadaşı. "Bayan Affleck.Çıkabilirsiniz.." Bayan Affleck odadan çıkar çıkmaz, Alanis hemen çalışma masasına geçti.Zarfı titreyen elleriyle açmaya çabaladı.Zarf yırtılınca içindeki kağıt birdenbire yere düştü. "Kahretsin!.." diye geçirdi içinden...Eğilerek kapıdı aldı ve okumaya başladı..

" Seni Pislik,
İşte sana büyük haber...Matthews ölmüş.Hemde nerde biliyor musun?Tren istasyonunda...Bu yer sana birşey hatırlattı mı?Bana çok şey hatırlattı.Onu sen öldürdün! Bunu biliyorum.Kimse onu öldüren kişiyi görmemiş.Eminim onlara unutturma büyüsü yapmışsındır.Ne de olsa okulda çok zekiydin.Senin öldürdüğüne dair en küçük bir kanıtım olduğunda Ruh Emiciler'le birlikte seni öpmeye geleceğiz...İşin bitti...

Brian Nick H. Stiller.... "

Alanis, korkuyla etrafına baktı.Gözlerinden yaşlar akmaya başladı.Gözyaşlarını silip ayağa kalktı.Ne yapacağını bilmiyordu.Eğer Matthews'ı öldürdüğü anlaşılırsa Ruh Emicileri'ne öptürülürdü.Ya da yıllarca Azkaban'da hapsolurdu.Ne yapacağını bilemez halde odada gezindi.Elinde hâlâ mektup vardı.Son kez mektuba baktı ve yırttı.Kağıt parçalarını şömineye attı.Tekrar çalışma masasına geçti.

Uzun süre düşündü.Matthews'ı isteyerek öldürmemişti.Onu öldürmek zorunda kaldığı için öldürmüştü.Ama bunu kimseye açıklayamazdı.Kendine bile...Artık çok yıprandığının farkındaydı.Onun ölümünün üzerine ailesi de ölmüştü.Bunları beraber kaldıramayacak kadar gençti.Sadece on dokuz yaşındaydı.Yaşama umudu sönmüş, hayattan bir beklentisi olmadan öylece savrulup duruyordu.En önemlisi de yaşadığını hissedemiyordu.Bir süre Matthews'ı düşündü.Onu gerçekte hiç sevmemişti ki zaten.Niye ona umut vermişti?Neden?...Bütün bu nedenlerle boğulmuştu.O başta hata yaptığını anladı.Ölümyiyen olmayı tercih etmişti.Hayır...O bunu hata olarak görmüyordu.O başta yaşamaya çalışmakla hata yapmıştı.

Zayıftı çünkü...Zayıftı...Bu zayıf haliyle ölümyiyen olmuştu.Bunları kaldıramıyordu ama bunlardan vazgeçemeyeceğini de gayet iyi biliyordu.İlk defa kendini kapana kısılmış hissetti.Düşündü...Acaba Azkaban'a mı gitse?...Saçmalıyordu işte yine...Saçmalıyordu...Şöyle bir silkindi.Hemen kendini kötü şeylere boğmuştu...Ama zaten hayatında iyi olan birşey yoktu ki...Tekrar ayağa kalkmak istedi.Uğraştı ama kıpırdayamıyordu.Bunlar fazla gelmişti ona, emindi...Oturdu sandalyede biraz geriye yaslanmaya çalıştı.Evet...Bunu başarabilmişti...

Bu sefer tüm geçmişini düşündü.Her çocuk gibi günâhsız doğmuştu.Ailesi ölümyiyendi.Bu yüzden ondan da ölümyiyen olması bekleniyordu.Normali buydu...O da buna uydu.On beş yaşında Hogwarts dışında bir ölümyiyenden ders aldı.Yaşına göre öğrenmemesi gerek tüm lanetleri öğrendi.Okulda ise iyi tarafını göstermeye çalıştı.Okuduğu yedi yıl boyunca her sene sınıf başkanı seçilmişti.Okuldaki en gözde kızı olmayı başarmıştı.Okul hayatı boyunca en çok gömlek değiştirir gibi erkek arkadaşı değiştirmesiyle tanınıyordu.O, bundan rahatsız değildi.Her zaman ilgi odağı olmak, dikkat çekmek, bir numara olmak onun için önemliydi.Profesörler arasında en çok konuşulan öğrenci olmayı da başarmıştı.On sekiz yaşında, okuldan mezun olup, ölümyiyen olmuştu.Hem de kendi isteği ile...Hiçbir zormala yok..İstek..Arzu...İçinden geçirdi 'Hiç insanın ölümyiyen olma arzusu olur mu?' .Demek ki oluyormuş...Ölümyiyen olduktan sonra başladı bulanıkları gebertme...Her bulanığa lanet yolladığında zevk alıyordu.Her lanetle, her ölümle sanki biraz daha güçleniyordu.Bunun sonu gelmezdi...Gelemezdi...Öldür, öldür, öldür...Nereye kadar?Sonu ailesi gibi ZAY tarafından ölümle mi sonlanacaktı?...Bunun cevabı ona göre 'Hayır'dı.Sonu geldiğinde,.. yani öyle hissettiğinde kendini öldürecekti..Ya şimdi niye duruyordu?...Hayatla mücadele etmek için...Hayatı yenmek için...Okuduğu felsefe kitapları sonucunda öğrendiği en önemli şey buydu... "Hayatı yenmek için yaşa..." İçinden 'Evet..' dedi 'Hayatı yeneceğim.' .Ayağa kalkmaya çalıştı...Başardı.Artık yaşayacaktı.Tüm gücüyle...O Nick belasından da kurtulacaktı..Birkaç yalanla olacak birşeydi.Sevinçle odada dolandı.Sonra aklındaki fikirleri uygulamak için Bakanlık'tan ayrıldı.

Misafir

Tamam halledildi...

Mesaj Sayısı : 23 Kayıt tarihi : 06/03/08

Ad: Lydia Kyrene

Soyad: Newell

Nerde - Ne Olarak Çalışmak İstiyorsun?:Gelecek Postası Editörü

Örnek rp:

Lyida her zaman olduğu gibi erkenden kalktı.Odasında yaptığı güzel bir kahvaltının ardından derslik’e doğru ilerledi.Bu gün ilk ders günüydü ve ilk dersi birinci sınıflaraydı.Yüzünde her zaman bulunan o gülümsemesiyle ve ilk dersinin getirdiği heyecanla dersliğin kapısının kilidini açtı ve sınıfa göz gezdirdi.

“Hmm aslında duvarlara astronomiyle ilgili resimler hiçte fena olmaz” diye düşündü.Asasıyla sınıfı yeniden dekore etti.Duvarlara birkaç gezegen resimleri ve onlar hakkında temel bilgiler yerleştirdi.”Şimdi hazırız ilk ders’e”dedi içinden ve masasına oturarak ilk derste yapacaklarına göz gezdirmeye başladı.

Bir süre sonra ilk öğrencileri de içeri girmeye başlamışlardı.Lydia notlarını masasına bırakarak ayağa kalktı ve gelen öğrencilerinin gözlerindeki o heyecan ışıklarını seyretmeye başladı.Bütün sınıf dolduğunda ise sesini kontrol ederek konuşmaya başladı.

“Dersime hoş geldiniz arkadaşlar.Ben yeni astronomi profesörünüz Lydia Kyrene Newell bana Profesör diyebilirsiniz.”asasını haraket ettirdi.İsmi ve dersin adı tahtada belirdi.”Bundan sonra gökyüzünün gizemini birlikte çözeceğiz”dedi gülümseyerek.Bir iki saniye öğrencileri izledikten sonra konuşmaya başladı.

“Derse geçmeden önce kurallarımdan bahsetmek istiyorum.Sınıfımda sessizliğin hakim olmasını isterim.Çok gerekli olursa fısıltıyla konuşabilirsiniz ama sesiniz bana gelmesin.Derslerimde önce bir önceki dersin tekrarını yaparak başlarım.Bu yüzden de konuları tekrar etmelisiniz.Ödevlere gelince verdiğim ödevlerde resim kullanırsanız binanıza fazladan puan kazandırabilirsiniz.”dedi.Herkesin pür dikkat dinliyor olması Lydia’yı çok mutlu etti.Bu yılın birinci sınıflar açısından çok güzel geçeceği belliydi.

Misafir

Üzgünüm, Gelecek Postası Eitörü benim; ama sana köşe yazarlığını verebilirim Wink

Alımlara Devam...

Mesaj Sayısı : 23 Kayıt tarihi : 06/03/08

David Malfoy demiş ki:: Üzgünüm, Gelecek Postası Eitörü benim; ama sana köşe yazarlığını verebilirim

Alımlara Devam...

elbette olur

Misafir

tamam aldındın o zaman...

Mesaj Sayısı : 8 Kayıt tarihi : 08/03/08

Ad:Johnny Depp

Nerde - Ne Olarak Çalışmak İstiyorsun?:Cadı Postasında patron

Örnek Rp:Başka bir sitedeki

Johnny daha Hogwarts'dan yeni mezun olmuştu.Bakanlığa iş görüşmesi için gitti.Bakanlıkta Esrar Dairesi adlı binada çalışmak istiyordu ve onaylanırsa orada çalışacaktı.Hemen uç uç tozu ile Sihir Bakanlığına yani Atriyum adlı bölüme geldi.Kalbi küt küt çarpıyordu.Çünkü çok heyecanlıydı.Koşar adımlarla görüşme yapılacak yere doğru gitti.Oraya vardığında kapıya tık tık etti ve içeriye girdi.Sonra orada ki yaşlı cadıya:"Merhaba ben Esrar Dairesinde çalışmak için başvuruya gelmiştim"dedi.Kadın ona bakıp gülümseyerek:"Lütfen şu formu doldurunuz"dedi katı bir ses tonuyla.Formu kadına uzattı ve:"Sonuç için yarın geliniz"dedi yaşlı cadı.Johan hemen oradan uç uç tozuyla bara gitti ve bütün gecesini orada geçirdi.Sabah olduğunda evine cisimlenip oradan uç uç tozuyla hemen Atriyum'a geldi ve dün gittiği yere geldi.Hemen cadı:"Onaylandı!!Hemen çalışmaya başlayabilirsiniz.Kurallar ve nasıl çalışmanız gerektiği bu kağıtta yazıyor"dedi.Johan kapıdan çıkıp bir köşeye oturarak elindeki kağıtları okudu ve tam olarak neler yapması gerektiğini kesin bir şekilde çözmüştü.Hemen Esrar Dairesi adlı bölüme indi ve çalışmasına koyuldu.Gece olmuştu ve hala oradaydı.Sonra bir gürültü duyduğunu sandı.Gürültünün kaynağını aramaya gitti ve elinde asa ile korkutucu görünümlü bir siluet gördü.Ona yaklaştı.Siluet de ona yaklaştı ve şimdi daha da belirginleşiyordu yüzü.Çok korkarak ve sesi titreyerek:Kimsiniz ve burada ne işiniz var?"diye sordu.Adam hiçbir şey söylemeden:"Crucio"diye bağırdı.Johan yere yıkıldı ve büyük acı duymaya başladı.Adam ona bakmaktan kaçınırcasına:"Adım Lord Voldemort ve bana Harry Potter'ın kehanetinin yerini söyle"dedi.Johan:"Asla,hiç kimsenin kehanetinin yerini söyleyemem,YASAK!!!"diye bağırdı.Lord ona bakarak içinden büyülü sözleri fısıldadı ve asasından yeşil kıvılcımlar çıktı.Tam o anda Johan ona silahsızlandırma büyüsü gönderdi.İki büyü havada çarpıştı.Çok korkunçtu.Voldemort daha güçlüydü.Johan ise ona kıyasla güçsüzdü.Ama dayanabildiği kadar dayandı.Sonra asasını bıraktı ve oracıkta öldü.Voldemort kahkalarla güldü ve oradan uzaklaştı.

out:adımı bazı yerlerde yanlış yazmış olabilirim.

Misafir

Cadı postası değil, Cadı Gündemi :Dalındın...