Karanlık Sanatlara Karşı Savunma 1. Dersi

Misafir

Sabahın ilk ışıklarının odasındaki penceren süzülerek yatağın yurmasıyla uyanan David, sabahın ilk ışıklarıyla güne merhaba demişti. Bugün hogwarts'ın ilk günüydü, bu heyecanı ilk kez öğrenci olarak değil de, bir profesör olarak tadacaktı. Yatapından doğrulup hızlıca hazırlandı. Heyecanına yenik düşüp bir aksilik olmaması için her şeyi kontrol ediyor, ters gidebilecek tüm durumları ortadan kaldırmaya çalışıyordu. Simsiyah pelerinini de giydikten sonra tam takır hazırdı. Karanlık odasının kapısını kilitleyerek Büyük Salon'a çıktı. Dünkü heyecanlı, yeni gelen öğrenciler, artık binalarının masalarında arkadaşlaraıyla kahvaltı yapıyordu. Her zamanki sinirli görünüşüyle profesörlerin bulunduğu masaya gelip kahvaltısını yaptı. Öğrencilerin ilk günkü bu tavırları, kendisine geçmişti bir kesit anımsatmıştı. Mutluluk dolu öğrencilik, Quidditch takım kaptanlığı, sınıf başkanlığı... Ve daha sayamadığı bir sürü şey. Öğrencilik günlerini özleediğini asla inkar edemezdi, bir Slytherin öğrencisiydi. Sinsiliği, asilliği,yakışlılığı,zekası ve Sınıf Başkanlığı ile tüm kızların gözdesiydi. Yanındaki iksir profesörünün su içtiği bardağı normale göre yüksek sesle masaya bırakmasıyla tüm geçmiş hatırlarından uyanmıştı. Kahvaltısını bitirip drsliğinin yolunu tuttu.

Dersliğe vardığında içeri daha bomboştu. Çekinen birinci sınıflar, henüz dersliği doldurmamıştı. Kısa süre sonra ise bir ordu gibi dersliğe hücum etmişlerdi, anlaşılan David'in bulunduğu yere tek girmeye korkuyorlardı. Şaşırmamıştı, çünkü yüz ifadesi daime asabi, daima sinirli olurdu. Gerçek hayatında esprili biri olsa da, her yerde nasıl davranması gerektiği iyi bilirdi. Birkaç dakika sonra sınıf dolmuş, kısa boylu birinci sınıflar Hogwarts'ın ilk dersi için sabırsızlanıyorlardı. David hafifçe gülümsedi, konuşmasına başladı:

"Öncelikle hepiniz Hogwarts'a hoş geldiniz. Benim adım David Kevin Malfoy. Soyadımdan da belli olduğu gibi Malfoy ailesine mensubum. Sizin Karanlık Sanatlara Karşı Savunma profesörünüzüm, Slytherin Bina Sorumlusuyum ve Hogwarts Müdüre Yardımcısıyım. Benim için şimdilik bu kadar yeter! Siz de sırayla kendinizi tanıtın. İsminizi, hangi binada okuduğunuz, en sevdiğiniz şeyler gibi işte!"

dedi ve asasıyla gösterdiği sıranın en başındaki öğrenci, bir an tereddüt etti; çünkü David asasını ona tutmuş, haliyle çocuğu biraz korkutmuştu. Asasını geri çekip masasına koydu ve sırayla herkesin kendisini tanıtmasını dinledi. Her Slytherin'liyi daha dikkatli dinliyordu, eski bir Slytherin'li olduğu için. Tüm herkes kendisini tanıtınca David ayağa kalkıp, az kalan zamanı değerlendirmye başladı:

"Bildiğiniz gibi, belki bilmiyorsunuzdur, Karanlık Sanatlar çok başarı, çok yetenek gerektiren bir ders olup en önemli derslerin başında gelmektedir. Eğer bir büyücü kendini koruyamıyorsa, o bir büyücü değildir! Bu dersimizde asa kullanmayacağız; ama bir daha derte asasını getirmeyenlerin-"

dedi ve asasını eline alıp boğazını kesermiş gibi yaptı. Sınıftan bir hayret sesi yükseldi, David ise alaylıca güldü. Dersin bitmesine çok az kalmıştı, konuşmasına devam etti:

"Dersimiz bitmek üzere, ödeviniz: Bu dersten beklentileriniz, istekleriniz."

dedi, yine alaylı gülümseyedi. Zilin çalmasıyla sınıftan koşuşarak ayrılan birinci sınıflar, David'i güldürmeye yetmişti.

Out: Bu ödevi rp şeklinde yapacaksınız. Yani kütüphaneye gitti- Ortak Salon'a gitti ve karanlık sanatlar ödevi için yazmaya başladı. Yazdıkları şunlardı tarzında olacak.

Her şey çok sıkıcı geliyordu.Okul da boğmuştu sanki.Derslerden yırtmaya çalışıyordu ama buna imkan yoktu artık çünkü teorik bilgilerin verildiği dersler geçmişti.Şimdi sıra uygulama derslere gelmişti.Bu derslerde kaçmazdı.En azından Tom kaçırmazdı.Bilmiyordu kafasında böyle tasarlamıştı ama böyle olmayabilirdi.Şimdiki tek emeli düzgün bir öğrenci olup sınıf başkanlığını en iyi şekilde yapmaktı.

Nedenini bilmiyordu ama Quidditch’ e karşı büyük bir ilgisi vardı.Babasının da öyle bir ilgisi varmış Quidditch’e.Aslında Malfoy ailesinin neredeyse tamam mı Quidditch takımında oynamıştır.Tom da bu takımda oynayacaklardı.En azından şuanlık okulda bir çok Malfoy vardı ve soylarını olduğu gibi yaşatacaklardı.Karanlık Sanatlara Karşı Savunma dersinin olduğundan haberi vardı.Ama erken bir saatte gelmek istemediğinden ertelemek istedi.Ama olmamıştı.İlk derse girmek istiyordu ama bir yandan da istemiyordu.

Neyse zaten bunun bir önemi yoktu.Mutlaka girecekti.Sonuç olarak derse girmek zorunlulukla değildi.Büyü öğrenmek amacıyla giriyordu derslere.Yoksa ders çekecek hali yoktu.Karanlık Sanatlara Karşı Savunma dersine uykulu uykulu gelmişti.Ama uykulu olduğunu kimseye fark ettirmemeye çalışıyordu.Çalışsa da belki birileri anlamıştı.Ama bununda bir önemi yoktu çünkü okulun yarısı böyleydi.

Pek erken kalkmaya alışkın değildi.Bunun için biraz zorluk çekiyordu ama alışacağından emindi.Ağır adımlarla Karanlık Sanatlara Karşı Savunma dersliğine doğru yaklaştı.Yaklaştığında kravatını biraz açmıştı.Çok sık bağlamayı sevmiyordu zaten.Gömleğinde dışarıdaydı.Böylesi daha iyi oluyordu.Belki bu öyle istiyordu.Dersliğe girdiğinde profesör gelmiş öğrencileri bekliyordu.Çoğu öğrenci geldiğinde ise profesör konuşmaya başladı.

"Öncelikle hepiniz Hogwarts'a hoş geldiniz. Benim adım David Kevin Malfoy. Soyadımdan da belli olduğu gibi Malfoy ailesine mensubum. Sizin Karanlık Sanatlara Karşı Savunma profesörünüzüm, Slytherin Bina Sorumlusuyum ve Hogwarts Müdüre Yardımcısıyım. Benim için şimdilik bu kadar yeter! Siz de sırayla kendinizi tanıtın. İsminizi, hangi binada okuduğunuz, en sevdiğiniz şeyler gibi işte!"

dedi profesör.Kuzenini seviyordu.Aynı kafadan sayılırlardı.Gülümseyerek ona baktı.Aslında kuzeninin eski Slytherinli olması onları daha çok sevmesine neden oluyordu.Ama tabii Ravenclaw’dan kötüleri seviyor olmalı diye düşündü.Şimdi kendini tanıtma zamanıydı ama en nefret ettiği şey buydu kendini tanıtmak aman eksik gibi.Sıra ona gelince isteksizce ayağa kalkmadan gülümsemeden konuşmaya başladı.

‘’-Tom Jack Malfoy! Malfoy ailesinin bir üyesiyim.Hogwarts’ta bir sürü akrabam var.Tabii canımdan çok sevdiğim kuzenimde dahil buna..Ravenclaw binasındanım..En sevdiğim şeylerden birisi Quidditch..Ailemin yarısı Quidditch’te…’’

dedi yalandan da olsa gülümseyerek yerine oturdu profesör herkesin kendini tanıttığından emin olunca konuşmaya başladı.

"Bildiğiniz gibi, belki bilmiyorsunuzdur, Karanlık Sanatlar çok başarı, çok yetenek gerektiren bir ders olup en önemli derslerin başında gelmektedir. Eğer bir büyücü kendini koruyamıyorsa, o bir büyücü değildir! Bu dersimizde asa kullanmayacağız; ama bir daha derte asasını getirmeyenlerin-"

dedi ve asasını eline alıp boğazını kesermiş gibi yaptı. Ne ? komik olmaya mı çalışıyordu bu yoksa kendini rezil etmeye mi çalışıyordu.Birinin onu uyarmasına gerek yoktu bunun farkında olacağını sanıyordu ama hiç farkında olan bir havası yoktu.Sınıftan bir hayret sesi yükseldi, Kuzeni ise alaylıca güldü. Dersin bitmesine çok az kalmıştı, konuşmasına devam etti:

"Dersimiz bitmek üzere, ödeviniz: Bu dersten beklentileriniz, istekleriniz."

dedi, yine alaylı gülümsedi. Tom zilin çalmasıyla sınıftan koşuşarak ayrılan birkaç kişiyi görünce gülümsedi.Tabii kuzeni de buna gülmüştü.İlk başta Tom şaşırmıştı aslında bu hoşuna giderdi ama derste böyle konuşması biraz garipti.Ama yinede son anda sıkıntısının geçmesi güzeldi.Hiç olmazsa iyi bir ders işlemi sayılırlardı….

PROFESÖR= OLUCAK! =) AMA BİR KAÇ YERDE NOKTALAMA HATASI VAR, DAHA AKICI OLABİLİRDİ. YİNE DE FENA SAYILMAZ 20 ÜZERİNDEN 15 PUAN!

Ravenclaw Kızlar Yatakhanesi

Ellen kasvetli bir güne sıkıntıyla "merhaba" demişti. Yatağından usulca kalkmış, yine sıkıntılı olduğunu belirten ritimli adımlarla Ravenclaw Binasının, kızlar yatakhanesinin banyosuna gitmişti. Elini yüzünü yıkayıp kendine gelince dolabının önüne geçti Vanessa. Gayet düzgünce katlanmış Ravenclaw cüppesini ve takılmak üzere dolaba asılmış kravatını alıpi giydi Vanessa. Bugünkü ders programına göre ilk dersi Ksks'ydi. Ve eğer biraz daha sallanırsa böylesine güzel bir dersten mahrum kalacaktı. Aceleyle yatakhaneden çıkarken, yeni uaynmış bir kaç arkadaşına bağırdı:" Eğer sizde benim gibi sallanırsanız, aldığınız birkaç dersi kaçıracaksınız..!"

Ravenclaw Ortak Salonu

Gevrek gevrek gülümsedi Vanessa. Bazen birilerine sataşmak çok zevkli oluyordu itiraf etmek gerekirse... Ravenclaw Ortak Salonunun bulunduğu bu kulenin fazlasıyla güzel bir manzarası vardı. Vanessa birkaç dakika boyunca bu manzaraya takılı olarak kaldı. Sonsuzluğa uzanan mor dağlar, bir ressamın elinden çıkmışçasına güzel, özeldi. Hele o güzelim baykuşların uçarkenki o görüntü Vanessa'yı bir ömür boyu baksa bile sıkmazdı herhalde. Vanessa bu manzaraya dalmış giderken, bir erkeğin konuşması üzerine kendine geldi:" Heyy eğer manzarayı izlemeye devam edersen dersine geç kalacaksın !"

Vanessa sanki bu cümleyi duymuştu. Biraz önce buna benzer bir cümleyi kendisi başkalarına söylemişti. Şaşkınlıkla kafasını sallarken çocuğun ne denli haklı olduğu aklına gelip koşmaya başladı.

Karanlık Sanatlara Karşı Savunma Dersliği

Vanessa dersliğe girdikten sonra, başını kaldırıp dersliğe baktı profesörün gelmiş olduğunu farkedip başını tekrar yere eğdiysede özürdileyip ön sıralardan birine oturdu. Profesör aslında onun ailesinden biriydi. Belkide bu kadar heyecanlanmasına gerek yoktu. Geldiğindeki sınıftaki tek öğrencide akrabasıydı. O yüzden bu tatsız olaya pek aldırış etmemeye karar verdi.

Öncelikle hepiniz Hogwarts'a hoş geldiniz. Benim adım David Kevin Malfoy. Soyadımdan da belli olduğu gibi Malfoy ailesine mensubum. Sizin Karanlık Sanatlara Karşı Savunma profesörünüzüm, Slytherin Bina Sorumlusuyum ve Hogwarts Müdüre Yardımcısıyım. Benim için şimdilik bu kadar yeter! Siz de sırayla kendinizi tanıtın. İsminizi, hangi binada okuduğunuz, en sevdiğiniz şeyler gibi işte.

Vanessa sıra kendisine gelince rahat tavırlarla ayağa kalktı. Söyleyeceği kısa şeyleri daha önceden tasarlamıştı.

- Adım Vanessa... Vanessa Joanna Malfoy ! Malfoy ailesi üyesiyim. [Adımı değiştirin artık yaww ] Ravenclaw binasındayım. Seçmen şapkanın doğru bir karar aldığını düşünüyorum. En çok kitaplara ve Qudditch'e ilgim vardır.

Söyledikleri tamamen doğruydu. Gülümseyerek yerine oturdu. Diğer öğrencilerinde kendilerini tanıtmasını sıkılarak izledi Vanessa. Sanki onları tanımaya ihtiyacı yokmuş gibi..Herkesin kendini tanıtma faslı bitince Mr. Malfoy konuşmasına devam etti.

Bildiğiniz gibi, belki bilmiyorsunuzdur, Karanlık Sanatlar çok başarı, çok yetenek gerektiren bir ders olup en önemli derslerin başında gelmektedir. Eğer bir büyücü kendini koruyamıyorsa, o bir büyücü değildir! Bu dersimizde asa kullanmayacağız; ama bir daha derte asasını getirmeyenlerin-"dedi ve asasını eline alıp boğazını kesermiş gibi yaptı.

Vanessa herkesten çıkan hayret nidalarına aldırmaksızın güldü. Bu aile büyüğünü hep sevmişti Vanessa zaten. Onun oldukça komik ve sempatik biri olduğunu düşünmüştü hep. Bunları düşünürken zaman dolmuş, ders süresi neredeyse bitmişti. Profesör bunu bildiği için konuşmasını bununla ilgili olarak sonlandırdı:"Dersimiz bitmek üzere, ödeviniz: Bu dersten beklentileriniz, istekleriniz.

Vanessa ödevi not almaya gerek duymadan ayağa kalktı. Zil çalmıştı. Ödevin oldukça kolay olduğunu düşünüyordu. Ve biran önce ödevini yapıp Ravenclaw'a güzel puanla kazandırmak istiyordu. Mr. Malfoy'a iyi günler dileyerek sınıftan çıkarken sabahki hissettiklerini artık hissetmiyordu.

PROFESÖR=İLK DERS OLDUĞU İÇİN BİRAZ BOL NOT KULLANIYO GİBİ HİSSEDİYORUM KENDİMİ. UZUNLUK BAKIMINDAN GAYET İYİ, İÇERİK DE ÖYLE; AMA BETİMLEME VE BENZETME SIFIR. BU NEDENLE +12 PUAN!

Angie korkuyla dersliğe doğru ilerliyordu. Geldiğinde sınıfta profesörden başka kimse yoktu sonradan doluştular. Profesörün yüz ifadesi çok ciddiydi. Hemen bir sıraya oturdu ve parşomenini ve tüy kalemini çıkardı. Ayrıca rengarenk mürekkepleri çeşit çeşit desenlerde hokkaların içinde, masanın üstünde duruyordu. Tüy kalemini kırmızıya batırdı ve başlık attı: "KARANLIK SANATLARA KARŞI SAVUNMA/1. DERS NOTLARIM" sonunda herkes gelmişti ve profesör konuşmaya başladı:

"Öncelikle hepiniz Hogwarts'a hoş geldiniz. Benim adım David Kevin Malfoy. Soyadımdan da belli olduğu gibi Malfoy ailesine mensubum. Sizin Karanlık Sanatlara Karşı Savunma profesörünüzüm, Slytherin Bina Sorumlusuyum ve Hogwarts Müdüre Yardımcısıyım. Benim için şimdilik bu kadar yeter! Siz de sırayla kendinizi tanıtın. İsminizi, hangi binada okuduğunuz, en sevdiğiniz şeyler gibi işte!"

dedi ve asasıyla gösterdiği sıranın en başındaki öğrenci, bir an tereddüt etti; çünkü profesör asasını ona tutmuş, haliyle çocuğu biraz korkutmuştu. Asasını geri çekip masasına koydu ve sırayla herkesin kendisini tanıtmasını dinledi. Sıra Angie'ye geldiğinde Angie kısaca kendini anlattı:

" Benim adım Angie. Camilla Angie Bell. Gryffindor binasında okuyorum. Makyaj yapmayı, partileri, şarkı söylemeyi, İtalyan yemeklerini ve açık mavi rengini severim. "

ve profesör son öğrenciyi de dinledikten sonra konuşmaya devam etti:

"Bildiğiniz gibi, belki bilmiyorsunuzdur, Karanlık Sanatlar çok başarı, çok yetenek gerektiren bir ders olup en önemli derslerin başında gelmektedir. Eğer bir büyücü kendini koruyamıyorsa, o bir büyücü değildir! Bu dersimizde asa kullanmayacağız; ama bir daha derste asasını getirmeyenlerin-"

dedi ve asasını eline alıp boğazını kesermiş gibi yaptı. Angie biraz ürkmüştü. Hemen not aldı: " Asanı getirmeyi unutma! " sonra profesörü dinlemeye devam etti:

"Dersimiz bitmek üzere, ödeviniz: Bu dersten beklentileriniz, istekleriniz."

ödevini de not alan Angie, bir an önce bu yükten kurtulmak üzere kütüphaneye doğru yol aldı. Ortak salon kaynıyordu çünkü. En rahat ve sessiz yer kütüphaneydi...

PROFESÖR=BETİMLEME VE BENZETME YÖNÜNDEN ÇOK FAKİR BİR RP, ÜSTELİK DE KISA OLMUŞ, KENDİ KONUŞMALARIM ÖN PLANDA GİBİ OLMUŞ. AMA RP BENİMKİYLE PARALEL. +10 PUAN!

Diana dersin olduğu sınıfı bulmuştu sonunda..Onu arayacağım diye her yeri ter içinde kalmış üstelik çokta susamıştı..Acilen bir şeyler içmesi gerekiyordu..Sınıfa girdi, Profösör David sınıfa çoktan girmişri bile...

"Afedersiniz Profösör birdaha olmaz.."

diyerek içeri girmeyi tercih etti.Bugün kibarlığı ve inekliği ön planda tutacaktı.En iyisi de buydu zaten..Profösör her kesin geldiğini görünce konuştu,

"Öncelikle hepiniz Hogwarts'a hoş geldiniz. Benim adım David Kevin Malfoy. Soyadımdan da belli olduğu gibi Malfoy ailesine mensubum. Sizin Karanlık Sanatlara Karşı Savunma profesörünüzüm, Slytherin Bina Sorumlusuyum ve Hogwarts Müdüre Yardımcısıyım. Benim için şimdilik bu kadar yeter! Siz de sırayla kendinizi tanıtın. İsminizi, hangi binada okuduğunuz, en sevdiğiniz şeyler gibi işte!"
Bunun üzerine Diana kendi sırasının gelmesini bekledi ve sıra ona geldiğinde,

"Ben Diana Ashlee Brown,Hufflepuff 1. sınıf öğrenciyim..Çok eğlenceli biriyimdir,parti-balo gibi eğlencelerden hoşlanırım, tam bir macera tutkunuyumdur.."

Profösör bütün öğrenciler kendini tanıttıktan sonra şöyle devam etti,

"Bildiğiniz gibi, belki bilmiyorsunuzdur, Karanlık Sanatlar çok başarı, çok yetenek gerektiren bir ders olup en önemli derslerin başında gelmektedir. Eğer bir büyücü kendini koruyamıyorsa, o bir büyücü değildir! Bu dersimizde asa kullanmayacağız; ama bir daha derte asasını getirmeyenlerin-"

"Dersimiz bitmek üzere, ödeviniz: Bu dersten beklentileriniz, istekleriniz"

Olamaz..İlk dakika golünü atmıştı Profösör.Diana'nın en nefret ettiği şeydi bu ödev denen iğrenç şeyler..Onları ne yapmayı severdi ne de duymayı..Ama olan olmuştu ödev verilmişti,ona da yapmak düşüyordu.Ama konu oldukça kolaydı..Ve zil çaldı ..İşte bu Diana içinden bir 'oh' çekti ve hızlıca sınıftan ayrıldı,kendini koridorlara attı..İlk yapacağı şey Hufflepuff ortak salona inip ödevi hakkında düşünmek olacaktı..Ortak salona indiğinde her yer sessizdi..Hemen baş köşe koltuğa oturup düşünmeye başladı...Bir daha ki dersin başlamasını umutla bekliyordu..Ama şimdi sadece ödevine odaklanmalıydı.
Diana'nın tek yaptığı iş düşünmkti şuan..Gözlerini yukarı doğru kaldırmış kalemini ağzına sokmuş ,bilmiş bilmiş bakınıyordu etrafa..Ve sonra aklına yapması gereken ödev konuşması geldi.İçinden 'ben ne kadar akıllıyım ya' dedi..En sevdiği şeylerden biridekendini övmekti..

PROFESÖR= YAZIM HATALARI VAR. ÜSTELİK KENDİ KONUŞMA RENGİNLE BENİMKİ AYNI OLMUŞ VE GÜZEL OLMAMIŞ. +10 PUAN!

Sabahın ilk ışıkları yüzüne geliyordu. Tatlı bir gülümsemeyle ayağa kalktı. Nefes almak için pencereye yaklaştı ve açtı. Açar açmaz yüzünü okşayan bir esinti geldi. Hava güneşli fakat biraz serindi. Onegmus derin bir nefes alarak ciğerlerini oksijenle doldurdu. Ardıdan kendine gelmek için kollarını açtı ve gerildi. Bu çok iyi gelmişti. Daha sonra pencereyi kapattı ve bugünkü gireceği ders kitaplarını çantasına koydu. Üstünü değiştirdi ve bir Gryffinodr'lu öğrenci oldu. Artık derse hazırdı. Dersten önce kahvaltısını yapması gerekiyordu. Bu yüzden büyük salona doğru yöneldi. Ortak salondan çıktıktan sonra değişen merdivenlerden yavaş yavaş indi. Son kata geldiğinde merdivenler oyun oynamıştı. Yani yer değiştirmişti. Onegmus merdivenleri çok seviyordu. Kısa bir süre bekledikten sonra merdivenler tekrar eski haline geldi. Tekrardan inmeye başladı. Zemin katta, büyükçe ve üstünde değişik işlemeler olan kapıyı iterek büyük salona girdi. İçeride öğrenciler kahvaltılarını yapıyorlardı. Hemen Gryffindor masasına ilerledi. Herkese selam vererek oturdu. Masanın üstü çok güzel görünüyordu. Yemeğine meyve suyundan bir yudum alarak başladı. Ardından çok hoş bir kahvaltı yaptı.

Kahvaltısı bitirdikten sonra bugünkü ilk dersi olan KSKS dersliğine ilerledi. Birkaç öğrenciyi oraya giderken görmüştü. Herkes çok heyecanlı görünüyordu. Sınıfın kapısına yaklaştığında kapıyı tıklatarak içeri girdi. İçeride dört öğrenci vardı. Profesör'e "İyi günler! efendim!" diyerek oturacağı sıraya yöneldi ve oturdu. Derse başlamak için diğer öğrencilerin gelmesini bekledi... Diğer öğrencilerde yavaş yavaş gelmeye başladı. Ardından Profesör:

"Öncelikle hepiniz Hogwarts'a hoş geldiniz. Benim adım David Kevin Malfoy. Soyadımdan da belli olduğu gibi Malfoy ailesine mensubum. Sizin Karanlık Sanatlara Karşı Savunma profesörünüzüm, Slytherin Bina Sorumlusuyum ve Hogwarts Müdüre Yardımcısıyım. Benim için şimdilik bu kadar yeter! Siz de sırayla kendinizi tanıtın. İsminizi, hangi binada okuduğunuz, en sevdiğiniz şeyler gibi işte!" dedi. ve asasıyla ön sıralardan birine yöneltti. Öğrenci tereddütle ayağa kalktı ve kendisini tanıtmaya başladı. Ondan sonra birkaç kişi daha kendisini tanıttı. Sıra Onegmus'a geldi ve ayağa kalkarak:

"Öncelikle bu senenin herkese başarı getirmesini dilerim." dedi ve ekledi "Ben Onegmus O. Ambrosio, Ambrosio ailesinin en küçük üyesiyim. Bir tane de ikizim Michelle Ann Ambrosio var. Ben Gryffindor bölümündenim ve bölüm başkanıyım. En sevdiğim şeylerin başında Quidditch gelir. Quidditch oynamasını çok severim. Ayrıca Gryffindor Quidditch takımının kaptanı ve arayıcıyım." diyerek yerine oturdu ve diğer öğrencileri dinledi... Bütün öğrenciler kendilerinin tanıtmıştı. Daha sonra Profesör ayağa kalkarak;

"Bildiğiniz gibi, belki bilmiyorsunuzdur, Karanlık Sanatlar çok başarı, çok yetenek gerektiren bir ders olup en önemli derslerin başında gelmektedir. Eğer bir büyücü kendini koruyamıyorsa, o bir büyücü değildir! Bu dersimizde asa kullanmayacağız; ama bir daha derte asasını getirmeyenlerin-" sözünü yarım keserek asasını eline alıp boğazını kesermiş gibi yaptı. Herkes irkilmişti. Daha sonra devam etti "Dersimiz bitmek üzere, ödeviniz: Bu dersten beklentileriniz, istekleriniz." demesiyle birlikte zil çalmıştı. İlk dersten ödev biraz sıkıcıydı. Ama bunu yapmak zorundaydı. Daha sonra Profesör'e "İyi günler efendim!" diyerek sınıftan ayrıldı. İlk ders bitmişti...

PROFESÖR= RP BAŞLARINDA GAYET AKICIYDI; AMA SONRALARI ACELEYE GELMİŞ GİBİ. BAŞLARI ÇOK İYİYDİ; AMA SONLARINDA BOZMUŞSUN. +13 PUAN!

~ S L Y T H E R I N . O R T A K . S A L O N U

Stephén üzerine sıçrayan fakat ne olduğunu anlayamadığı yaratığı korkuyla ittirerek yataktan fırladı. Tam olarak uyanamadığı için yatakhane bulanık görünüyordu, gözlerini kısarak hala yatağının üzerinde debelenen siyah yumağa baktı. O'da Stephén'a dönmüş, adeta parlak sarı gözleriyle delici bir bakış atıyordu. Yüzünü buruşturdu; bir kedi. Yatakhaneden birisinin olmalıydı, tabii ki. Rahatladığı için derin bir nefes alırken, gereksiz korkusu içinde sessizce homurdanıyordu. Hayvanı vebalıymış gibi kendisinden uzak tutarak aşağıya bıraktı. Kedi pis bir bakış atıp " Şapşal ! " decesine miyavladıktan sonra, kuyruğu havada yatakhaneyi terketmişti. Geride, yatağın üzerinde bıraktığı siyah uzun süyleri temizlemeye çalışırken, yanı başına bırakılan notu gördü. " Karanlık Sanatlara Karşı Savunma ~ 2. Kat. Acele Et ! ~ Quagelatia. " Yüzüne hafif bir gülümseme yayıldı. Herhalde kediyi, kendisine ait olmasada, bir yerden bulup mesajı bırakması için o göndermişti. Bir an durakladı - şimdi mi ?! Telaşla sandığını açıp cübbesini çıkarttı ve üzerine geçirdi. Dersin kitabını, asasını, bir parşömen tomarını ve tüy kalemlerini çantasına tıktıktan sonra, yatakhaneden uçarcasına çıktı.

~ 2 . KAT . D E R S L İ K

İçeriye yatakhaneden çıktığı hızla daldığnda, ter içinde ve nefes nefese kalmıştı. Uykulu gözlerini profesörün masasına çevirdi; oradaydı. Uzun boylu ve oldukça zayıftı, genç olduğu kadar dinç görünüyordu; en azından uyanıktı. Profesöre belli belirsiz gülümseyerek, orta kısımlardan bir sıraya önce çantasını, sonra kendi bedenini attı. Rahatlamaya çalışarak derin bir nefes aldı; nede olsa heyecanla beklediği bir dersti herkes gibi. Camlardan içeriye cılız güneş ışınları süzülüyor, profesörün ve tüm diğer öğrencilerin masalarını aydınlatıyordu. Sıralar dokununca paramparça olacakmış gibi eski görünsede oldukça dayanıklıydı. Kafasını arka kısımlardaki sıralardan, kapıya çevirdi. İçerisi neredeyse dolmuştu zaten girdiğinde. Bir kaç kişininde yerini aldıktan sonra Profesör Malfoy konuşmaya başladı.

" Öncelikle hepiniz Hogwarts'a hoş geldiniz. Benim adım David Kevin Malfoy. Soyadımdan da belli olduğu gibi Malfoy ailesine mensubum. Sizin Karanlık Sanatlara Karşı Savunma profesörünüzüm, Slytherin Bina Sorumlusuyum ve Hogwarts Müdüre Yardımcısıyım. Benim için şimdilik bu kadar yeter! Siz de sırayla kendinizi tanıtın. İsminizi, hangi binada okuduğunuz, en sevdiğiniz şeyler gibi işte! "

Stephén kaşlarını kaldırdı. " Quagelatia ve Yui'nin akrabası ? " Ne kadar yakın olduklarını merak etmişti.. Ders çıkışında Büyük Salon'a gitmeye vakit bulabilirse onlarla konuşabilirdi. Düşüncelerinden sıyrılmaya çalıştı; sıra kendisine yaklaşıyordu. Herkes tek tek kalkıp kendisi hakkında bir kaç cümle söylemeye başlamıştı bile. Vanessa ve Camilla olduğunu öğrendiği kız dışında kimseyi dinlememişti. Vanessa'yı tanıyordu, Camilla'yıda ilk günden hatırlıyordu: Gryffindor'a seçilince yüzü iyice asılan kızdı, Slytherin'lere özlemle bakan.. Önündeki kız otururken bir kez daha zihnini temizlemek zorunda kalmıştı. Ağır ağır ayağa kalktı.

" Stephén -Colyn- Colbert. Slytherin'im - 1. sınıf. Okumayı ve sessizliği severim. Ve.. Quidditch - takımdayım aslında.Karanlık sanatlara karşı savunma'yıda tabii, Profesör Malfoy. "

dedi son olarak yüzünde bir sırıtışla. Profesörde onu dikkatle dinlemişti; tüm diğer Slytherin'lere yaptığı gibi. Muhtemelen Slytherin mezunuydu. Stephén bu konuda dahada memnun olmuştu. Arkasına yaslanarak diğer öğrencilerin kendilerini tanıttıkları süre boyunca ders kitabını karıştırdı, arada camdan dışarıdaki geniş araziyi izliyordu. Bu sırada tanışma faslının bittiğini farketmemişti. Profesörün konuşmaya başlamasıyla irkilerek kendine gelmiş, sırasında hızla doğrulmuştu.

" Bildiğiniz gibi, belki bilmiyorsunuzdur, Karanlık Sanatlar çok başarı, çok yetenek gerektiren bir ders olup en önemli derslerin başında gelmektedir. Eğer bir büyücü kendini koruyamıyorsa, o bir büyücü değildir! Bu dersimizde asa kullanmayacağız; ama bir daha derse asasını getirmeyenlerin- "

Konuşmanın durması ve Profesör'ün asasıyla yaptığı hareket üzerine sınıftan yükselen korku dolu mırıltılara bir an Stephén'da katılacak gibi olsada, durdu. Birincisi, asasını yanında taşımaya fazlaca meraklıydı, ikincisi Profesör uğultunun ardından hafifçe sırıtmıştı.

"Dersimiz bitmek üzere, ödeviniz: Bu dersten beklentileriniz, istekleriniz."

Kafasını iki yana salladı; zaten dersin tüm beklentilerini karşılacayağından emin gibiydi. Bir Malfoy, tahminen Slytherin mezunu.. Bu derste herkesi memnun edebilirdi. Kitabını çantasına yerleştirip ayağa kalktı ve diğerleriyle birlikte dersliği terketti..

PROFESÖR=GERÇEKTEN ÇOK İYİ; AMA BİRKAÇ YERDE YAZIM HATASI VAR. UMARIM TELAFİ EDERSİN. +19 PUAN!

Eva sabah büyük bir heyecanla uyandı. Bugün Hogwarts'ın ilk günüydü. Yataktan doğruldu çok sevdiği tüylü mor terliklerini ayağına geçirdi. Ayağını sürükleye sürükleye pencereye yaklaştı. Hava çok güzel görünüyordu. Büyük bir nefes aldı. Çantasını çoktan hazırdı. Üstünü değiştirdi çok güzel görünüyordu. Tam bir Gryffindor'luydu artık. Bununla gurur duyuyordu. Artık kahvaltı yapmak için Büyük Salana gitmesi lazımdı.

Eva Büyük Salona girdiğinde Gryffindor masasına yöneldi. Tüm arkadaşlarına selam verdi. Masadakiler oldukça leziz görünüyordu ve bir an önce yemek istiyordu Eva. Yemeğini yerken bugün neler olabileceğini düşünüyordu. Tam karşısında çok tatlı bir kız duruyordu. Ona gülümsedi ardından da tüm arkadaşlarına "Afiyet olsun." dedi. Eva "Artık kahvaltımı yapmaya başlamalıyım." dedi. O güzel yemeklerden bir bir yedi. Artık yiyemiycekti oldukça doyurmuştu yemekler Eva'yı.

Eva'nın bugünki ilk dersi KSKS idi. Bunun için KSKS dersliğine doğru ilerdi. İçeriye girdiğinde fazla kalabalık değildi. Profesörüne:
-"iyi günler efendim." diyerek sınıfta olan öğrencilere bir baktı. Tanıdığı sadece Onegmus vardı. Ama hiç de çekinmiyordu. O cesur bir büyücüydü. Oturacağı sıraya doğru yöneldi. Onegmus'un tam arkası boştu oraya geçti. Onegmus'a birkaç soru sordu ve artık sınıf iyice kalabalıklaşmıştı. Eva oldukça heyecanlıydı.
Ders başlamıştı. Profesör tüm sınıfa her zamanki ciddiyetiyle bakarak:
-"Öncelikle hepiniz Hogwarts'a hoş geldiniz. Benim adım David Kevin Malfoy. Soyadımdan da belli olduğu gibi Malfoy ailesine mensubum. Sizin Karanlık Sanatlara Karşı Savunma profesörünüzüm, Slytherin Bina Sorumlusuyum ve Hogwarts Müdüre Yardımcısıyım. Benim için şimdilik bu kadar yeter! Siz de sırayla kendinizi tanıtın. İsminizi, hangi binada okuduğunuz, en sevdiğiniz şeyler gibi işte!" diyerek bir ön konuşma yaptı.
Profesör asasını ön sıralarda olan bir öğrenciye yöneltti. Eva ürktü ama bunu fazla belli etmedi. Birçok kişi kendini tanıtmıştı. Sıra Eva'ye gelmişti. Eva cesaretini topladı ve ayağa kalkarak:
-"Ben Evageline Granger. Granger ailesinin bir üyesiyim. Aileme oldukça değer veriyorum. Gryffindor'luyum. Birçok şeyi yapmayı severim. Ancak bunların en başında kitaplar gelir. Özelliklede esrarengiz ve macera dolu kitaplar." diye tanıttı kendini.
Ardından profesör tüm öğrencileri dinledi ve konuşmaya başladı. KSKS dersiyle ilgili bilgi verdi Profesör Malfoy. Profesörün asayla yaptığı hareketi görünce korktu aslında ama profesör öğrencilerin bu durumuna alaylı bir şekilde gülümsemişti.
-"Dersimiz bitmek üzere, ödeviniz: Bu dersten beklentileriniz, istekleriniz." dedi Profesör Malfoy.
Eva'ya göre biraz sıkıcı bir ödevdi. Ama Eva araştırmayı çok severdi bununla bağlı olarakda ödev yapmayı. Bu derside dersin profesörünüde sevmiş gibi görünüyordu. Ardından zil çaldı. Sırasından koşarcasına fırladı ancak profesörün masasına yaklaşınca yavaşladı. Hafifçe gülümseyerek:
-"İyi günler profesör." dedi ve diğer arkadaşlarıyla birlikte sınıftan çıktı.

PROFESÖR= BETİMLEME VE BENZETMELERE DAHA ÇOK ÖNEM VERMELİSİN! AMA YİNE DE İYİ! +13 PUAN!

*Slytherin kızlar yatakhanesi*

Gianın yatağı büyük pencerenin ynında yer alıyordu. Güneş ışıkları camdan Gia'yı rahatsız etmek için sanki bir debdebe içerisindeydiler. Güneş ışığı gözüne çarotığında gözlerini açmadan yüzünü buruşturdu. Güneş sanki ısarala uyanmasını istiyordu;
_''Lanet olası güneş''diye yatakhanede bağıdı. Bazı kızlar uyanmış, bazılarıysa homudanmıştı. Gia kızlara göz gezdirdikten sonra yatağını düzeltip.Sandığını açtı. Sandığında herşey yerli yerindeydi. Herşeyi itinayla düzenlemişti. Gia'da Mugglelerin dedği şekilde Simetri hastalığı vardı. Herşeyin onun gözünde düzgün ve aynı hizzada olması geekirdi. Sandığının içinden düzgeün bir parşömen parçası çıkarttı. İçerisinde girmasi gereken derslerin saatlei ve hangi katta olduğu yazılıydı. İlk dersi Karanlık Sanatlara Karşı Savunmaydı.Sandığının içinden Siyah pantolonunu ve üzerine geçireceği Slytherin arması bulunan cüppeyi çıkarttı ve üzerine geçirdi. Sandığından bir arma daha çıkarttı. Gururla yakasına iğneledi. Bu arma Qudditch takımı kaptanını temsil ediyordu. Aklından Qudditch seçmelerinde olanları getirdi ve birden''Stephén''çıktı ağzından. Hemen bir parşömen kağıdı ve tüy kalemini çıkarttı. Düzenli bir el yazısıyla;

" Karanlık Sanatlara Karşı Savunma ~ 2. Kat. Acele Et ! ~ Qualetagia'' yazdı ve yanından geçen kedinin ağzıyla tutmasını sağladı ardından kediye Stephén'a vermesini söyledi.

* 2 . KAT . D E R S L İ K*

Gia hızlı adımlarla Karanlık Sanatlara Karşı Savunma Sınıfının önüne geldi.
_''Umarım harika olur''dedi ve kapıyı yavaşça araladı. Herkesin başı birden Giaya doğru çevrildi.Masada oturan profösöre dönüp
_''Geç kaldığım için özürdilerim -Profösörün yüzüne baktığında onun David olduğunu farketti_profös...ör Malfoy''dedi ve sırıttı. Demek Malfoyllardan iki profösör vardı. Yada belki birkaç tane daha... Hemen Neetsunun yanına geçti. David ona bakıp tatlı tatlı gülümsedi. Neetsuya hiç birşey söylemeden çantasından mürekkebini, parşömen tomarını ve tüy kalemini çıkarttı.David konuşmaya başladı;

" Öncelikle hepiniz Hogwarts'a hoş geldiniz. Benim adım David Kevin Malfoy. Soyadımdan da belli olduğu gibi Malfoy ailesindenim. Sizin Karanlık Sanatlara Karşı Savunma profesörünüzüm, Slytherin Bina Sorumlusuyum ve Hogwarts Müdüre Yardımcısıyım. Benim için şimdilik bu kadar yeter! Siz de sırayla kendinizi tanıtın. İsminizi, hangi binada okuduğunuz, en sevdiğiniz şeyler gibi işte! "

Herkes sırayla birşeyler söyledi sıra Giaya gelmişti;

_''Gia..Yani Qualetagia Malfoy.Soyadımdan da belli olduğu gibi bir Malfoy mensubuyum.Bununla gurur duyuyorum. Ayrıca Slytherin öğrencisi ve Slytherin Qudditch Takım Kaptanıyım.'' Slytherin Takım kaptanı yazan armayla oynayarak ekledi ''Karanlık Sanatlar herzaman dikkatimi çekmiştir ve bu derste başarılı olacağımı düşünüyorum. Profösör olmanıza sevindim Efendim ''dedi kendinden emin ve havalı birşekilde. Gryfindorlulardan bazı sesler gelmeye başladı. Gia konuşulanları tahmin edebiliyordu. David'in Malfoylara ayrıcalık tanıyacağını düşünüyor olmalıydılar.David onu dikkatle dinlemişti. Qudditch kaptanı olduğunu söylediğinde yerinde hafifçe kımıldandığını farketti.

Gia diğerleri de kendilerinden bahsederken sesiz bir şekilde şarkı söylemeye başladı. Tüm herkes konuşmasını bitirdikten sonra David yeniden sözü aldı Gia şarkı söylemeyi bırakarak David'i dinlemey başladı;

" Bildiğiniz gibi, belki bilmiyorsunuzdur, Karanlık Sanatlar çok başarı, çok yetenek gerektiren bir ders olup en önemli derslerin başında gelmektedir. Eğer bir büyücü kendini koruyamıyorsa, o bir büyücü değildir! Bu dersimizde asa kullanmayacağız; ama bir daha derse asasını getirmeyenlerin- "dedi ve gırtalağını kesermişcesine asasını boğazına doğru getirdi. Gia, David'in bu yaptığı harekete bir anlam verememişti. Gerçekten de saçma bir hareketti bu. Umarım yaptığının farkındadır gibi birşeyler geçirdi aklından ve ardından David yeniden konuşmaya başladı;

''Dersimiz bitmek üzere, ödeviniz: Bu dersten beklentileriniz, istekleriniz."dedi. Dersten ne bekleye bilirdi ki. Zaten herşey yolunda görünüyordu.Herşey mükemmeldi. Zil çaldı ve Stephénla birlikte sınıftan dışarıya çıktı. Yanından geçen diğer bina öğrencileri Neetsu ve Giaya sinirle bakmışlardı. Ama gia hiç aldırış etmeden ilerledi.

PROFESÖR=RP'NİN BAŞLARI ÇOK DAHA İYİYDİ. SONLARDA AFALLAMIŞSIN HERALDE. BİR KAÇ YERDE YAZIM HATASI VAR. +13 PUAN!

Sly Zihinbend dersinden çıkmıştı.Ortak salona doğru yavaş yavaş gidiyordu.Bir çocuğun ona çarpmasıyla cübbesinin kolunun içinde tuttuğu asasının ucunu avcının içine dayadı.Çocuk büyük ihtimalle birinci sınıftı.Gözlerini çocuğun cübbesine kaydırdı.İğrençti!Bir Gryffindor!!Bu olamaz.Çocuğa sinirli bir şekilde bakarak;

"Bence daha dikkatli olmalısın seni küçük bulanık!"

diye bağırdı.Tam asasını eline aldı ki arkasın da bir el.Birisi elini omzuna koymuştu.Sinirli bir ifadeyle arkasını döndüğünde üçüncü sınıf bir Slytherin öğrencisi gördü.Tatmin olmuşcasına çozuğa baktı.Slytherin'li çocuk elinde tuttuğu asasını Gryffindor'lu çocuğun başından hafifçe yüksekte tutarak düzmüz bir çizgi çekti ve çocuk ister istemez karşıya kadar gitmişti.Slytherin'li çocuk elini hala Sly'nin omzundan çekmemişti.Sly'nin gözleri fal taşı gibi açılmştı.Çocuğun yaptığı büyünün adı neydi acaba.Çocuk Sly'nin kulağına kadar eğilerek fısıltıyla "Bir dahakine bunlara bulaşma küçük hanım." diyip Sly'ye göz kırpmıştı.Sly "anladım" dercesine başını salladı ve dik başlı bir şekilde kızlar yatakhanesine gitti.Saate baktığında Karanlık Sanatlara Karşı Savunma dersine yaklaşık beş dakika kaldığını gördü.Bu olamazdı.En sevdiği dersi kaçıramazdı.Hızlıca dolabının kapağını açtı kitaplarını aldı ve tekrar kapattı.Dersliğe doğru koştu.Tam kapının önünde durdu.İçeriden profesörün sesleri geliyordu.Bu olamazdı.Geç kalmıştı.Kapıyı yavaşça tıklattı.Kapıyı açtığında profesörde dahil bütün sınıf Sly'ye bakıyordu.Sly profesörün yanına giderek;

"Geç kaldığım için özür dilerim profesör.Bir daha olmaz."

diyip üzgün bir şekilde profesörün gözlerinin içine baktı.Profesör hızlı bir şekilde eliyle ikinci sıraya geçmesini istedi.Tahtaya baktığında profesörün adının David olduğunu gördü.David Kevin Malfoy.B..B..Bu ünlü David Kevin Malfoy muydu?Malfoy ailesinden.Bu profesöre büyük bir hayranlık duyuyordu.Profesör heralde daha yeni konuşmaya başlamış olcak ki sıradan saydığına göre daha sadece sekiz kişi kendini tanıtmıştı.Sıra Sly'ye gelmişti sonunda.Sly ayağa kalkarak;

"Adım Sly Violét Rousséau.Soylu bir Fransız ailesinden geliyorum.Bir tane ikizim var.Ailemden kalma Çatal Dili biliyorum."

deyip yerine oturdu.Başını arkasına çevirdiğinde Gia'yı görmüştü.Gia'ya göz kırpıp tekrar önüne döndü.Profesör işte tanıtma konuşmasına başlamıştı;

"Bildiğiniz gibi, belki bilmiyorsunuzdur, Karanlık Sanatlar çok başarı, çok yetenek gerektiren bir ders olup en önemli derslerin başında gelmektedir. Eğer bir büyücü kendini koruyamıyorsa, o bir büyücü değildir! Bu dersimizde asa kullanmayacağız; ama bir daha derste asasını getirmeyenlerin-"

Sly profesörün ne demek istediğini anlamıştı.Başını onaylarcasına öne eğdi.Dersleri btmel üzereydi.Profesör;

''Dersimiz bitmek üzere, ödeviniz: Bu dersten beklentileriniz, istekleriniz."

Buda neydi böyle.Bir ödev mi?Hah..ödevini bitirmesi bir saati bile alkmazdı.ama en sevdiği dersin ödevini özene bözene yazacağı için belkide bu bir değil iki-üç saate çıkabilirdi.Profesörün çıkışını izledi.Profesörden hemen sornada Sly sınıftan dışarı fırladı.

PROFESÖR= BETİMLEME VE BENZETME YÖNÜNDEN EKSİK BİR RP; AMA ONUN DIŞINDA PEK SORUN YOK. BU NEDENLE +12 PUAN!

Mesaj Sayısı : 24 Yaş : 32 Savaş Tarafı : -- Kayıt tarihi : 29/05/08

Yongsengga, sabah'ın ilk ışıklarıyla güzel bir güne uyanmıştı. Pencereden sızan güneş, gözlerini kamaştırıyordu adeta.Yatağın'dan kalktı ve hazırlanmaya başladı.Geç kalmaması gereken bir dersi vardı ve bu onun için çok önemliydi.Çünkü, eğer ilk dersine geç kalırsa, sene boyunca bütün derslere geç kalacağına inanırdı.Bu yüzdende erkenden uyanmıştı... hazırlandı ve büyük salona kahvaltısını yapmak için indi. Güzel bir kahvaltıdan sonra 2.katta bulunan KSKS derliğinin yolunu tuttu.Sabah sabah o koca merdivenleri çıkmak onun için bir ölüm gibi gelmişti.Her tarafta koşuşturan insanlar vardı. Herkesin amacı ilk derslerine geç kalmamaktı. Sonunda dersliğe varmıştı. Sınıfta çok az kişi var.Masasında oturan profesöre "Günaydın efendim" dedi ve önlerde bi sıraya oturdu,dersin başlamsını büyük bir sabırsızlıkla bekledi......
Kısa bir süre sonra bütün sınıf dolmuştu ve proseför sözlerine başlamıştı...
"Öncelikle hepiniz Hogwarts'a hoş geldiniz. Benim adım David Kevin Malfoy. Soyadımdan da belli olduğu gibi Malfoy ailesine mensubum. Sizin Karanlık Sanatlara Karşı Savunma profesörünüzüm, Slytherin Bina Sorumlusuyum ve Hogwarts Müdüre Yardımcısıyım. Benim için şimdilik bu kadar yeter! Siz de sırayla kendinizi tanıtın. İsminizi, hangi binada okuduğunuz, en sevdiğiniz şeyler gibi işte!" dedi ve herkesin kendisini tanıtmasını istedi.Sırayla herkes kalkıp kendini tanıttı....ve sıra Yongsengga' gelmişti. Ayağa kalktı ve " Adım Yongsenga Seo. Ailem ben 6 yaşındayken öldürüldü. Büyükannemle yaşıyordum artık Hogwartsta'yım.. " dedi.üzgün bir gülümsemeyle yerine oturdu..... Tanışma faslı sonunda bitmişti.... ve profesör devam etti....
"Bildiğiniz gibi, belki bilmiyorsunuzdur, Karanlık Sanatlar çok başarı, çok yetenek gerektiren bir ders olup en önemli derslerin başında gelmektedir. Eğer bir büyücü kendini koruyamıyorsa, o bir büyücü değildir! Bu dersimizde asa kullanmayacağız; ama bir daha derte asasını getirmeyenlerin-" dedi. ama Yongsengga'nın asası zaten yanındaydı ve zaten yanından ayırmayıda düşünmüyordu. Aklından "büyücü olup kim asasını yanından ayıcak ki "diye geçirdi.Ve sonra profesörün asasıyla boğazını kesme işaretini görünce açıkcası ürktü biraz....
Profesör "Dersimiz bitmek üzere, ödeviniz: Bu dersten beklentileriniz, istekleriniz." dedi. Yongsengga bu ödevi parşomeninin kenarına not aldıktan sonra zilin çalmasını beklediler ve zil çaldıktan sonra profesöre "İyi günler, efendim" diyerek. sınıftan ayrıldı........

PROFESÖR= RP GAYET AKICI BAŞLAMIŞTI; AMA KISA KESMİŞSİN. BETİMLEME VE BENZETME YÖNÜNDEN EKSİK OLMUŞ. +10 PUAN!

Arya zihinbend dersinin işlendiği zindandan çıktıktan sonra koridorlardaki hava ona cennet gibi gelmişti. Kimbilir belki de zindanlar ona göre değildi. Güneş parlıyor ve koridorlardaki pencerelerden içeri gidiyordu. Öğrenciler derslerinden çıkmış, kimi koridorlarda yürüyor kimi grup halinde kenarlarda sohbet ediyor kimi ise bir köşede dergi okuyordu. Arya etrafa bakındı fakat kardeşlerini göremedi. Saatine baktı, Karanlık Sanatlara Karşı Savunma dersine gitmeliydi. Sınıfa geldiğinde kimse içeri girmemiş gibiydi. Arya önce ne olduğunu anlayamadı, oradakilere sordu, sonuç gayet netti: Herkes profesörden korkmuştu ve bu nedenle içeri giremiyordu. Bir süre herkes gibi bekledi Arya ve sonra en önce giren grupla beraber içeri girdi. Burası zindanlardan sonra Arya’ya çok geniş ve ferah görünmüştü. Etrafta Karanlık Sanatlara Karşı Savunma ile alakalı bir çok nesne vardı.

Profesör gerçekten biraz ürkütücü görünüyordu. Arya buna aldırmadan önlerden bir sıra buldu ve oturdu. Tüy kalemi ve parşömenini hazırladı, dersin başlamasını sabırsızlıkla bekliyordu. Nihayet profesör gülümsedi – gülümsediğinde yüz hatları biraz olsun yumuşadı ve profesörün böyle çok daha iyi göründüğünü düşündü Arya- ve derse başladı.

"Öncelikle hepiniz Hogwarts'a hoş geldiniz. Benim adım David Kevin Malfoy. Soyadımdan da belli olduğu gibi Malfoy ailesine mensubum. Sizin Karanlık Sanatlara Karşı Savunma profesörünüzüm, Slytherin Bina Sorumlusuyum ve Hogwarts Müdüre Yardımcısıyım. Benim için şimdilik bu kadar yeter! Siz de sırayla kendinizi tanıtın. İsminizi, hangi binada okuduğunuz, en sevdiğiniz şeyler gibi işte!"

Slytherin… Arya bu ismi annesinin anlattıkları dışında duymamıştı. O ve kardeşleri bir muggle kentinde büyümüşlerdi ve böyle şeyleri ancak annesinin anlattığı kadarıyla biliyordu. Annesi, Slytherin ve Gryffindor arasında çok önceleri başlamış olan bir çatışmadan bahsetti. Evet diye düşündü Arya. Zaten okula geldiğinden beri kendisine en soğuk davrananlar hep Slytherinler gibi gelmişti Arya’ya. Sebebi belki de Gryffindor olmasıydı. Büyük ihtimalle de öyleydi zaten. Fakat Hogwarts’ daki profesörlerin hangi binada olursa olsun bütün öğrencilere eşit davrandıklarını biliyordu Arya. Bu nedenle içi rahattı zaten. Arya bunları düşünürken kendini tanıtma sırası ona gelmişti. Ayağa kalktı ve konuşmaya başladı

“Ben Arya Thrysta. Gryffindor öğrencisiyim, 11 yaşındayım. Benimle yaşıt iki kardeşim daha var, yani üçüzüz. Ben genelde bir şeyler araştırmayı, kitap okumayı, resim çizmeyi ve quidditch oynamayı severim.” Dedi, yerine oturdu.

"Bildiğiniz gibi, belki bilmiyorsunuzdur, Karanlık Sanatlar çok başarı, çok yetenek gerektiren bir ders olup en önemli derslerin başında gelmektedir. Eğer bir büyücü kendini koruyamıyorsa, o bir büyücü değildir! Bu dersimizde asa kullanmayacağız; ama bir daha derste asasını getirmeyenlerin-"

Arya’nınki yanındaydı. Onu yanından ayırmayı da istemiyordu zaten. Bir eksiklik var gibi hissediyordu o zaman. Arya bunları düşünürken profesör lafını tamamlar gibi asasını boğazına götürdü ve kesme işareti yaptı. Arya’nın içi ürperdi, asasına daha da fazla sahip çıkmalıydı. Bu sırada profesör sınıftan çıkan hayret nidalarına güldü ve Arya ona gülmenin gerçekten yakıştığına kanaat getirdi.

"Dersimiz bitmek üzere, ödeviniz: Bu dersten beklentileriniz, istekleriniz."

Arya hemen ödevini not etti, zilin çalmasını bekledi ve zil çaldığında sınıftaki hızlı boşalışa kendini kaptırarak sınıftan çıktı.

PROFESÖR= BAŞLANGIÇ İÇİN İYİ GÖRÜNÜYOR. UMARIM DAHA İYİ DE OLUR! +13 PUAN!

Yawe, çok güzel bir güne uyanmıştı.Yatağından doğruldu ve pencereden baktı. Masmavi gökyüzü, pırılpırl parlıyor, kuşlar büyük bir neşe içinde cıvıldaşıyorlardı.Güneş, en tepeden sanki bütün herkese günaydın diyordu, gülücükler saçarak.. Biraz pencereden baktıktan sonra hazırlanmaya başladı. En sevdiği ve çok önemsediği derslerin başında gelen KSKS vardı ve asla geç kalmak istemiyordu... Kardeşleri çoktan büyük salona inmişti.Ortalıkta kimseler görünmüyordu.Ve aşağı indi. Büyük salonda kardeşleri kahvaltı yapıyordu, onların yanına oturdu ve "Günaydın" dedi yüksek sesle, gülmseyerek. Masadakilerde günaydın dediler ve kahvaltısını yapmaya başladı.Kahvaltısını hızlıca yaptıktan sonra 2. katta bulunan KSKS dersliğinin yolunu tuttu. Merdivenleri üçer, beşer çıkıyor etrafındaki herkes ona bakıyordu. Ama onlara hiç aldırış etmeden hızlıca çıktı merdivenleri ve dersliğin kapısına vardı, derin bir nefes aldıktan sonra içeri girdi. Profesöre "Sihirli günler efendim "dedikten sonra yerine oturdu ve ders için hazırlık yapmaya başladı. Çantasından, parşömenini ve çok sevdiği tüy kalemini çıkardı.Profesörü, biraz inceledi iyi birine benziyordu....
Sonunda bütün sınıf dolmuştu ve profesör sözlerine başlamak için hazırlanıyordu. Herhalinden belliydi heyecanlı olduğu sanki ilk Hogwartsa geldiğim gün kadar heyecanlı görünüyordu. Önce kısaca kendini tanıttı;
"Öncelikle hepiniz Hogwarts'a hoş geldiniz. Benim adım David Kevin Malfoy. Soyadımdan da belli olduğu gibi Malfoy ailesine mensubum. Sizin Karanlık Sanatlara Karşı Savunma profesörünüzüm, Slytherin Bina Sorumlusuyum ve Hogwarts Müdüre Yardımcısıyım. Benim için şimdilik bu kadar yeter! Siz de sırayla kendinizi tanıtın. İsminizi, hangi binada okuduğunuz, en sevdiğiniz şeyler gibi işte!" dedi ve asasını ilk sırada oturan öğrenciye uzatmıştı, çocuk asanın kendine doğru uzandığını görünce irkildi. Bunu anlayan profesör asasını masasının üzerine bıraktı. Herkes hızla kendini tanıtmaya başladı............
Sonunda sıra Yawe'ye gelmişti.çok heyecanlı görünüyordu.Ayağa kalktı ve sözlerine başladı "Adım Yawe Thrysta.Gryffindor birinci sınıf öğrencisim, 11 yaşındayım.benden hariç iki kardeşim daha var.Aslında biz üçüzüs.Bir şeyleri ögrenmeye bayılırım" dedi gülümseyerek yerine oturdu..Bir an yüzü kızardı. Sanki üçüz olduğunu duyunca etrafındakilerin hepsi ona bakıyormuş gibi birduyguya kapıldı.....
Koca sınıf kendini tanıtmıştı.Yawe, şunu merak ediyordu acaba profesör bütün bu isimleri aklında tutabilirmiydi.Ama bu imkansız gibi görünüyordu. Ezberi kuvvetli olan biri bile karıştıra bilirdi bunu.Zamanla herkesin ismini öğrenir nasıl olsa 1 sene boyunca dersleri birlikte işleyeceklerdi.....profesör tekrar konuşmaya başladı;
"Bildiğiniz gibi, belki bilmiyorsunuzdur, Karanlık Sanatlar çok başarı, çok yetenek gerektiren bir ders olup en önemli derslerin başında gelmektedir. Eğer bir büyücü kendini koruyamıyorsa, o bir büyücü değildir! Bu dersimizde asa kullanmayacağız; ama bir daha derte asasını getirmeyenlerin-" dedi ve asasıyla boğazını kesiyormuş gibi bir işaret yaptı.Yawe bundan etkilenmişti ve içinden "Asla asamı yanımdan ayırmayacağım "dedi.Evet profesör haklıydı KSKS çok önemli bir dersti ve gerçekten yetenek istiyordu. Yawe inanıyordu bu yetenek kendini de vardı...........
Dersin bitmesine çok az bir süre kalmıştı.Yawe dersin hiç bitmemesini istiyordu.Ama bitmek zorundaydı... Profesör ayağa kalktı ve;"Dersimiz bitmek üzere, ödeviniz: Bu dersten beklentileriniz, istekleriniz."dedi. Dersin bitmesine üzülmüş gibiydi. Zil çaldı ve herkes toparlandı.Yawe de parşömenini ve tüy kalemini çantasına koyduktan sonra, profesöre "İyi günler efendim" dedi ve sınıftan çıktı..............

PROFESÖR=KARDEŞİNDEN BİRAZ DAHA İYİ =) +14 PUAN!

Cho derslere girmeye başladığı günden itibaren mutlulukla uçuyordu. Gerçi ilk 2 hafta okulu kaçırmıştı. Çünkü hastalanmıştı ve yataktan çıkamıyordu.Sabah uyandığında esnedi ve sabhlığını çıakrıp cübbesini giydi. Cübbesi tertemiz ve güzeldi. Kahvaltıya inecekti fakat yanına alması gereken kitaplar vardı. Kitaplarını aldı ve Gryffindor ortak salonundan çıktı.Kahvaltıda çok hoş şeyler vardı. Neredeyse hepsiden yiyecekti ki tokluk hissi bastırınca vazgeçti. Masadakilere Afiyet olsun diyerek kalktı. İlk dersi Hufflepufflılarla Bitki Bilim Dersi idi. Hemen bitki bilim seralarına doğru ilerlemeye başladı.Geldiğinde profesör bir çeşit bitki çıkarıyordu.Görünüşü oldukça berbattı vekötü kokuyordu. Cho dayanamayacağını hissettiği anda zaten ders bitmişti. Şimdien zorlu derslerden biri olan KSKS vardı. Cho yapabileceğini umuyordu.KSKS sınıfının önünde bekleyen topluluğu gördü ve yanlarına koştu. Ardından da Profesör sınıfa girmelerini işaret etti.Cho büyük bir ciddiyetle sınıfa girdi ve boş bir yere oturdu.Profesör konuşmaya başladı:
"Öncelikle hepiniz Hogwarts'a hoş geldiniz. Benim adım David Kevin Malfoy. Soyadımdan da belli olduğu gibi Malfoy ailesine mensubum. Sizin Karanlık Sanatlara Karşı Savunma profesörünüzüm, Slytherin Bina Sorumlusuyum ve Hogwarts Müdüre Yardımcısıyım. Benim için şimdilik bu kadar yeter! Siz de sırayla kendinizi tanıtın. İsminizi, hangi binada okuduğunuz, en sevdiğiniz şeyler gibi işte!"...Bu sözden sonra Cho büyük bir istekle parmağını sallamaya başladı.Profesör hiçbirşey demeden başıyla kalkmasını işaret etti.Cho hışımla kalktı ve:
- Benim adım Cho Chang Granger efendim.Soyadımdan da anlayacağınız gibi Granger ailesinden geliyorum.En sevdiğim şey kitaplarımdır. Genelde zamanımı onlarla geçiririm.Fakat Qudditch benim için bir vazgeçilmezdir..Bu arada profesör,ben Gryffindor Sınıf Başkanıyım...KSKS dersinide oldukça merak ediyorum...dedi ve sözünü bitirdi.Cho o kadar heyecanlanmıştı ki sırasına oturacakken yanlışlıkla yere düşmüştü. Slytherin'liler ile işledikleri bu derste alay konusu olmuştu. Utangaç bir tavırla profesörün sözlerini dinlemeye devam etti.Bu sefer profesör:
-"Dersimiz bitmek üzere, ödeviniz: Bu dersten beklentileriniz, istekleriniz."dedi.Cho o anda öğle arasında ne yapacağını bulmuştu.Ödevini yapacaktı.Az sonra zil çaldı ve tüm birinci sınıflar koşarak sınıftan çıktı..Bir tek Cho kalmıştı..O da kitaplarını topluyordu zaten. Kitaplarını aldı ve profesöre iyi günler diyerek sınıftan ayrıldı..

PROFESÖR=KISA VE BENİM RP KURGUMLA BİRAZ UYUMSUZ. +10 PUAN!

"Gir şuraya Phantom!"

Jiména kaşlarını çatarken, ısrarla, siyah cüppesinin cebinden çıkmak için direten beyaz fareye bağırdı. Küçük fare -gerçekten küçüktü- kardan kat ve kat daha beyaz tüylerini kabartırken, kırmızı minik gözlerini kapadı ve bir 'viyk' sesi çıkarıp, korkarak Jiména'nın cebine kaçtı.

"Böylesi daha iyi Phantom!"

Jiména tatmin olmuş bir gülümsemeyle kaldığı yerden koşmasına devam etti. Evet! Paldır küldür merdivenlerden iniyor, çıkıyor, sağa dönüyor , sonra sola dönüyordu! Ama nedense şu Karanlık Sanatlara Karşı Savunma sınıfını bulamıyordu!

Ayakkabılarının bağcıkları açıktı."Ölüm tehlikesi!" diye düşünmekten alamadı kendini! Kocaman botlarının çıkardığı hantal sesler eşliğinde bir köşeyi daha döndü. İşte oradaydı! Sınıfa giren, kalabalık birinci sınıflar topluluğu! İçlerinde ki tanıdık yüzleri seçerken, rahatlayarak derin bir nefes aldı.

Dağılmış siyah saçları, önü açık cüppesinin içinden görünen gevşek, yeşil kravatı ile Jiména sınıfa giren kuyruğun peşine takıldı. Kalabalık öğrenci selinin çıkardığı uğultuya aldırmamaya çalıştı zira o kadar çok koşmuştu ki başına sancılar giriyordu.

"Geldik Phantom!"

Cebinde ki yumuşak şeyle konuşurken, Karanlık Sanatlara Karşı Savunma sınıfına ilk adımını atmıştı.

İçeriyi ne aydınlatmak ne de karartamak için bir çaba harcanmıştı. Yani öyle olmalıydı! Tipik Hogwarts camlarından içeri dolan güneş ışığı ile aydınlanıyordu. Her ışık huzmesinin içinde, odada yüzen tozalar beyaz beyaz parlıyor, sonra ışık yoluna devam edip, yıpranmış zemin ve sıralara vuruyordu. Jiména etrafına bakındı ve en arka cam kenarına oturdu. Böyle yerlerde oturmayı severdi. Böylece sırtını duvara verirdi, düşmana değil!

"Öncelikle hepiniz Hogwarts'a hoş geldiniz. Benim adım David Kevin Malfoy. Soyadımdan da belli olduğu gibi Malfoy ailesine mensubum."

Jiména korkuyla yerinden sıçradı! Sınıfta birinin olduğunu fark etmemişti! Üstelik bu kişinin profesör olduğunu hiç fark etmemişti!
İşte şimdi diğerlerinin sınıfa niye toplu girdiğini anlıyordu! Bu adam uzun boyuyla - ve ya Jiména çok kısaydı- simsiyah cüppesiyle ve aşırı derecede ürkütücü bakışlarıyla: "Yanıma yaklaşmadan iki kere düşünün!" diye bağırıyordu!

Bu arada Malfoy mu? Gia ve Nae'nin bir şeysi ve ya bir şeysinin şeysiydi demek! Ah, ne hoş!

" Sizin Karanlık Sanatlara Karşı Savunma profesörünüzüm, Slytherin Bina Sorumlusuyum ve Hogwarts Müdüre Yardımcısıyım. Benim için şimdilik bu kadar yeter! Siz de sırayla kendinizi tanıtın. İsminizi, hangi binada okuduğunuz, en sevdiğiniz şeyler gibi işte!"

Ve Profesör David, asasını bir çocuğa doğrulturken, çocuğun tatlı olarak nitelendirebilecek yüzü buruştu ve beti benzi bir anda bir kaç ton açıldı. En nihayetinde ayağa kalktığında, Jiména da ne kadar şanslı olduklarını düşünüyordu! Böyle bir profesörden KSKS öğrenmek! Üstüne üstlük Slytherin Bina Sorumlusu! Memnuniyetle alt dudağını ısırdı.

İşte sıra kendisine geliyordu! Sonunda... Jiména beklemekten sıkılmıştı! Sakince ayağa kalktı, boğazını temizlerken, çantası düşmesin diye bir yandan da onu düzeltti.

"Jiména Winona L'moné... Slytherin birinci sınıfım, başkanım ve vurucuyum."

Derin bir nefes alırken, iki sıra önünde oturan kızın sarı renkli saçlarına gözü takılsa dahi kaldığı yerden devam etti:

"Üçüzlerim var. Quidditch ve müzik her şeyim. Resime ve yıldızlara da bitmez tükenmez bir ilgim var, efendim."

Jiména, sözlerini bitirince hafifçe gülümsedi ve profesöre baktı. Onun memnun olmasını, bir Slytherin olarak kendisiyle gurur duymasını diliyordu.
Yerine tekrar otururken, sıra diğer öğrencilere geçmişti. Kimi heyecanlı, kimi ukala, kimi ise ürkmüş bir ses tonuyla kendini tanıtınca Jiména çok az süreleri kaldığını fark etti. Bu sırada sınıfı o aynı otoriter ses doldurdu:

"Bildiğiniz gibi, belki bilmiyorsunuzdur, Karanlık Sanatlar çok başarı, çok yetenek gerektiren bir ders olup en önemli derslerin başında gelmektedir. Eğer bir büyücü kendini koruyamıyorsa, o bir büyücü değildir! Bu dersimizde asa kullanmayacağız; ama bir daha derte asasını getirmeyenlerin-"

Profesörün asasıyla yaptığı hareket sonucu; Jiména elini boğazına götürüp tuttu. Ah, boğazını kesinlikle seviyordu! Asasını da yanından ayırmıyordu! Böylelikle problem de kalmıyordu. Elini çekerken profesörün,bu arada verdiği ödevi aklının bir köşesine yazdı. Bu ödevi bir an önce yapsa iyi olurdu!

Zil çaldığı anda sınıfta bir curcunadır koptu. Birbirlerini ite kaka çıkan öğrencilere şaşkınlıkla bakarken, gözlerini devirdi. Evet, kendisi de ürkmüştü! Yalan değildi... Ama birinin üstünden atlayarak sınıftan kaçmak gibi huyları yoktu! Sakin adımlarla kapıya yöneldi.

Dışarıya bir adım attı, sağına baktı, soluna baktı en son arkasına. Profesör David eğlenmiş gibi gülüyor, diğer herkes gibi Jiména'nın olduğu yöne bakmıyordu.

Bundan emin olduğu anda, bir daha ardına bakmamak üzere koşmaya başladı. Merlin'in sakalı! İyi ki başka bir binanın sorumlusu değildi! Yoksa, Jiména bu adamdan daha fazla ürkmek zorunda kalacaktı!

PROFESÖR= TEK KELİMEYLE MÜKEMMEL! +20 PUAN!

Soğuk ve boş koridorda hızlı adımlarla yürüyordu Amy. Ne kadarda boğucu birgündü! İlk dersten çıkar çıkmaz kütüphanede ödevini yapmıştı ve şlimdide diğer bir derse gidiyordu. Nefes almaya vakti yoktu. Fazla şikayetçide değildi. Çalışmayı severdi. En azından boş vakit geçirmekten çok daha iyiydi. Sadece kitap okumak için vaktinin olmamasına üzülüyordu. Üstelik hiç tanıdığıda yoktu. Trende tanıştığı birkaç kişi dışında tabi. Onlarlada fazla görüşmüyor sadece gördüğü yerde selam veriyordu. Gerçi görüşmeye vakitleri oluyor muyduki?...

Sonunda dersliğin büyük demir kapısı karşısındaydı. İçerden hiç ses gelmiyordu. 1-2 saniya sesleri dinlemek için bekledi veardından kapının tokmağını kavrayıp içeri girdi. Hiç ses gelmemesinin sebebi şimdi anlaşılıyordu. İçeride kimse yoktu - Profesör dışında. Amy kimse boş sınıfı süzerken son anda profesörü farketmişti. Yaşadığı kısa bir şaşkınlığın ardından önlerden bir sıraya doğru ilerlerken"Meraba Profesör" diye seslendi. Aslında bu pek huyu değildi. Yani fazla konuşkan değildi ama biran boşluğuna gelmişti işte. Tam sırasına yerlşmişti ki derslik kapısı açıldı ve içeriye öğrenciler girmeye başladı. Sanki onu bekliyorlarmış gibi ne kadarda çabuk doluşmuşlardı. Yeşil parlak gözleriyle etrafı süzmeye başlamıştı. Çoğu kişi henüz kimseleri tanımadıklarından olsa gerek suskun ve çekingen bir şekilde oturuyordu. Ama çok çabuk kaynaşanlarda vardı ki aralarında fısır fısrı konuşmalarından belliydi. Tam onları süzmeye başlamışken bir anda yükselen profesörün sesi duyuldu. Tabiki öncelikle kendini tanıtmıştı. Malfoylardan geliyordu. Heralde Malfoy'ları tanımayan yoktu. Oldukça ünkü bir aileydi Malfoy'lar. Amy tam bu düşüncelere dalıyordu ki profesörün sesi ile irkildi. Şimdi öğrencilerin kendisini tanıtmasını istiyordu. İşte yine korktuğu başına gelmişti. Hiç sevmezdi tanışm faslını. Ama bu hafta nerdeyse tüm derslerde bunu yaşayacağı belli olmuştu ve alışması gerekiyordu. Tabi ön sıralardan brirne oturdupu içinde sıra çok çabuk ona gelmişti. Niye buraya oturmuştu ki?

"Melissa Amy Lovett! Lovett ailesinden geliyorum. Ravenclaw binasındayım. Genelde sessiz biriyimdir. Fazla laf kalabalığından hoşlanmam. Zeki insanlardan herzaman etkilenmişimdir. Benim için en önemli şeydir zeka. Çünkü zekanın yenemeyeceği hiçbirşeyin olmadığını düşünüyorum. Bunun dışında kitap okumak en sevdiğim şeydir. Boş zamanlarında kitap okuyanlardan değilim.Kitap okumak için boş zaman yaratanlardanım. En çok vakit ayırdığım şeydir kitap. Sohbet etmeyi severim aslında ama ilgimi çeken konuların olması gerekir. Boş konuşmam ve konuşanlarıda umursamam. Laubali ve yapmacık davranışlardan hiç haz etmem...Sanırım bu kadar yeterli..."

Bugün çenesi nasılda düşmüştü. Ne kadar çok konuşuyordu böyle. Ona bakan gözlerin ayağa kalkan bir başkasına çevrilmesiyle rahatlayıp diğerlerini dinlemeye başladı. Herkes kısa kısa kendini anlatınca Amy kendini daha kötü hissetti. O niye bu kadar uzatmıştı? Neyse ki sonunda tanışma bitmişti. Profesör herkesin konultuğundan emin olduktan sonra söze başladı.

"Bildiğiniz gibi, belki bilmiyorsunuzdur, Karanlık Sanatlar çok başarı, çok yetenek gerektiren bir ders olup en önemli derslerin başında gelmektedir. Eğer bir büyücü kendini koruyamıyorsa, o bir büyücü değildir! Bu dersimizde asa kullanmayacağız; ama bir daha derte asasını getirmeyenlerin-"

Sözlerini bitirir bitirmez yaptığı hareketle sınıfta bir uğultunu yükselmesine sebep olan profesör hafifçe sırıtıyordu. Öğrenciler korkmuş olacaklardı ki gözleri büyüyüp güçülüyor, garip sesler çıkartıyorlardı. Amy'nin böyle bir sorunu yoktu çünkü asasını herzaman yanında taşırdı. Ogünde unutacağını sanmıyordu. Dersinde sonuna gelmişlerdi. Profesör dersin bittiğini herkese duyurduktan sonra birde ödev vermişti. Dersten beklentileriniz ve istekerliniz! Herkes not ediyordu ancak Amy gerek duymamıştı. Kolayca aklında tutabileceği bir konuydu nede olsa. Eşyalarını alıp hızla dersliği terk etti. Yapması gereken ne kadar ödevi vardı?...

PROFESÖR= İYİ RP, TEBRİK EDERİM! +18 PUAN!

Mesaj Sayısı : 150 Savaş Tarafı : Death Eaters Kayıt tarihi : 03/05/08

Güneş henüz doğmuş, her tarafı aydınlatmaya başlamıştı. Içeriye kadar giriyordu ışıklar ve geçen sürede gözlerine kadar vurmuştu ışık. Ardından "zırzır" öten saatin çalmasıyla José temelli uyanmıştı. Bir hayli sinirli gibi görünüyordu. Yatağından, üstündeki örtüyü fırlatırcasına bir kenara atarak ayağa kalktı. Saçı-başı dağınık şekilde üstünü giydi. Kahvaltı zamanı gelmişti. José hiç sevmezdi sabahları kahvaltı yapmayı. Bunun için çantasını alıp gölde vaktini geçirmeyi yeğledi. Merdivenlerden etrafı süzercesine inmeye başladı. Bugün Karanlık sanatlar dersi vardı. Zamanının olması, gölde daha fazla kalması anlamına geliyordu. Bahçe kapısına doğru ilerleyerek, kapıyı açtı. Hogwarts bahçesi çok güzeldi, serindi. Aksanının henüz yeni yeni düzelmesi arkadaşlarıyla daha fazla konuşmasını sağlıyordu.

Göl kenarına varmıştı, bir ağacın altına çökerek çantasını dizinin üstüne yerleştirdi. Iç cebinden asasını çıkardı, yerde bulduğu taşı havada uçurup göle fırlatıyordu. Eğlenceli bir şey gibiydi José için. Ispanya'dan buraya kadar gelmek büyük bir başarıydı. Ailesinin büyük kısmı buna karşıydı: " Hogwarts tehlikelidir ! ", buna inanmayan anne ve babası José'yi yazdırmışlardır Hogwarts'a; ama henüz Ispanya'dan yeni geldiği için dillerini telafvuz edemiyordu. Bu yüzden boş vakitlerinde dilini geliştiriyordu. Kafasını ağaca yaslayıp karşıdaki ağaca bakıyordu. Az sonra yanından bir arkadaşı geçerken José'ye selam verdi: " merhaba José " dedi kız. Ince tonlarına yakın bir sesi vardı. José bir an doğrularak konuşmaya başladı. " mer-ha'ba, " dedi kelimeleri yutarcasına. " Daha yæni telavuz edebiliyo'um " dedi ve kız lafa atladı. " ziyanı yok, neyse benim gitmem gerek " dedi ve gülerek oradan uzaklaştı.

Zaman yaklaşıyordu karanlık sanatlar dersine. José ayaklanmaya başladı. Yavaşça Hogwarts'a doğru yürümeye başladı. Içeriye girdiğinde Koridorlarda koşuşan çocuklar, konuşan tablolar ve vazgeçilmez hayaletler, hepsi neşe içindeydi. KaranLık santlar dersi için merdivenlerden yavaşça çıktı. Saçları, pencerelerden gelen serin rüzgarla savruluyordu. Hızlı adımlarla merdivenlerden ikinci kata çıktı. Karanlık sanatlar dersliğine doğru ilerledi. Koridorlar çok uzundu, yeri bulması mucizeydi. Ilerde derslik göründü. Hızlı bir şekilde içeriye daldı. Henüz kimse yoktu; ancak profesör masasındaydı. Kafasını yere devirerek önünden, duvar kenarındaki bir sıraya geçti. Asasının bulunması gerektiğini düşünerek ilk onu sırasına koydu: ardından, tüykalem ve parşömenlerini...

Profesör, içerinin dolmuş vaziyetinden sonra ayağa, tebessüm sergileyerek kalktı. Sert bakışlarının ardında, iyi birisi olduğu belliydi. Asasını yanından ayırmayarak konuşmasına başladı : " Öncelikle hepiniz Hogwarts'a hoş geldiniz. Benim adım David Kevin Malfoy. Soyadımdan da belli olduğu gibi Malfoy ailesine mensubum. Sizin Karanlık Sanatlara Karşı Savunma profesörünüzüm, Slytherin Bina Sorumlusuyum ve Hogwarts Müdüre Yardımcısıyım. Benim için şimdilik bu kadar yeter! Siz de sırayla kendinizi tanıtın. İsminizi, hangi binada okuduğunuz, en sevdiğiniz şeyler gibi işte! " dedi konuştukça yükselen, sert sesiyle. Sözünü bitirdikten hemen sonra elindeki asayı sıranın en başında oturan çocuğa doğrulttu. Çocuk biraz korkmuş ve heyecanlanmıştı, bunun için kekeleyerek kendini tanıttı. Bu, pencere kenarından, diğer tarafa, duvar kenarına kadar bir ders boyunca tanışma işlemi sürdü. Sıra José'ye gelmişti. Yutkunarak ayağa kalktı. Aksanlarını henüz bilmediği için kelimeleri yutarak söylemeye başladı : " efen'im, ben Ispanya'dan gældim, bunun için henüs telav'vuzlarım kotü. Adım; José Javier del Valdez. Slytherin binasında'ım. Re'sim ve muzik en sevdi'im şe'dir. " dedi ve kendini saldı, yerine oturdu. Rahatlamıştı, bir an için konuşamacak kadar kötü olduğu düşüncesi içerisindeydi. Bunu atlattı. Ama zor olan şeyse büyülerin telafvuzuydu. Bunlar için José zorlanmayacaktı; çünkü büyülerin bir çoğunun adını söylebiliyordu.

Daha sonra profesör, tanışma işlemini geçtikten sonra tahtanın önünde tekrar konuşmaya başladı : " Bildiğiniz gibi, belki bilmiyorsunuzdur, Karanlık Sanatlar çok başarı, çok yetenek gerektiren bir ders olup en önemli derslerin başında gelmektedir. Eğer bir büyücü kendini koruyamıyorsa, o bir büyücü değildir! Bu dersimizde asa kullanmayacağız; ama bir daha derte asasını getirmeyenlerin- " dedi ve sonra yapabileceğinin ceza olmadığını anlatmak için asasını boğazına doğru kesermiş gibi gösterdi. Göz boyamak mı ya da daha fazla şey mi: Asayı getirmeyenleri büyüyle mi cezalandırıyordu bilinmezdi bu ama José için pek inandırıcı gelmese de diğer herkes gibi şaşkınlıkla izledi yaptığını. Tekrar konuşmaya başladı. " Dersimiz bitmek üzere, ödeviniz: Bu dersten beklentileriniz, istekleriniz. " dedi, kolay bir ödev gibi görünse de kafa karıştırıcıydı.

Zil, profesörün lafı bitmesiyle sesini duyurdu. Herkes bir aceleyle sınıftan çıktılar. Profesör bu duruma gülerek karşılık verdi. Kapıda itiş kakış olmadığı anda José'de dışarıya çıktı. Ödev için kütüphane çok saçma kaçardı: ne de olsa, beklendilerin kitaplarda yaması hiç şüphesiz saçmaydı. Direkt ortak salona doğru zindanlara inmeye başladı. Rahat ve sessiz yerde bunu yapabilirdi. Zindanlar loş ışıklarla aydınlanmış, duvarların bir çoğunda yılan simgesi ve yeşilin ağırlıklı tonların buluğu bir sürü resimler göze çarpıyordu. Uzunca bir koridorlardan geçerek Slytherin ortak salonuna vardı. Hemen çantasını boş bir masasının ayaklarına doğru fırlatarak sandalyeye doğru, bazı arkadaşları da masalarda bu ödevle uğraşıyordu. Aksanının biraz bozuk olması onun ödevini yazmasını zorlaştrıyordu.

PROFESÖR = KURGU ÇOK İ'İ OLMUŞ! +19 PU'N =)

Misafir

DERS BİTMİŞTİR!