Ağaç Altı

Stephén, herkesin överek bahsettiği, en eğlenceli zamanlarını geçirdiği yer olduğunu iddia ettiği göl kenarına gelmeye karar vermişti yemeğini yedikten sonra. Quagelatia yada başkasına haber vermemişti; kendi başına gezerse yeni insanlarla tanışma olasılığı daha yüksekti nede olsa. Seri ve sessiz bir şekilde zindan merdivenlerini tırmanıp giriş salonuna, daha sonra devasa giriş salonundaki meşe kapıdan dışarıya süzülmüştü. Dışarı çıktığında hareketlerini yavaşlattı. Ağır adımlarla göle doğru ilerlemeye başladı. Etraf oldukça karanlıktı, tek ışık kaynağı gölün üzerindeki yansımasıyla muhteşem görünen dolunaydı. Büyük salonun ve şatonun diğer bölümlerinin pencerelerinden sızan ışıklar pek katkıda bulunmuyordu. Gözleri karanlığa alışana kadar iyice yavaşlayıp bir sonraki adımını atacağı yeri kontrol ederek ilerlemeye başladı ; fazla uzun sürmemişti. Gözleri bu ışık miktarına alıştığında yeniden hızlandı, göle biraz daha yaklaşmak istiyordu; içinde deniz halkının yaşadığını duymuştu. Her zaman ortaya çıkarlarmıydı acaba, merak etmişti. Göle bir kaç metre kala, dikkatini biraz uzağındaki ağacın altında oturan bir siluet çekmişti; öğrenci olmalıydı. Kendisi gibi etrafı görmek istemişti belliki. Önce tereddüt etsede, buraya yanlız gelme sebeplerinden birin hatırladı. Yeni insanlarlada tanışmalıydı. Yönünü gölden ağaca çevirdi. Yaklaştıkça öğrenciyi daha iyi seçebiliyordu. Uzun kızıl saçlı, bu karanlıkta bile farkedilebilinen yeşil gözleri vardı. Bakışlarını göle dikmiş sessizce oturuyordu. Stephén kıza iyice yaklaştığında, gözleri armasına kaydı; Slytherin.

" Güzel.. "

diye mırıldandı kendi kendine sırıtarak. Fakat belliki pek kendi kendine olmamıştı. Kız çocuğu gelirken farketmemiş olacaktıki, irkilerek yerinden sıçramıştı. Stephén kızı sakinleştirmek için ellerini ileriye uzatmıştı, kendiside afallamıştı birden.

" Ehm, sa- sakin ol ! Ben Stephén, Slytherin'im.. 1. sınıf.. "

dedi sesinin soğukkanlı çıkmasına gayret ederek.

Violét aniden arkasında beliren çocuğu görür görmez yerinden sıçramıştı.Gözlerini direkmen çocuğun armasına dikti.Slytherin.Ne akdar hoştu.İlk arkadaşı Slytherin'li olacaktı.Hoş bu ilk arkadaşı değildi ama olsun.Violét çocuğun bütün dediklerini hür dikkatle dinlemişti.Ama dinlediğini pek fazla belli ettiği söylenemezdi.Parlıyan yılan yeşili gözlerini biran için Stephén'in gözlerine kaydırmıştı.Masmavi gözleri vardı.Gözlerini Step'in gözlerinden devirerek çimlere bakmaya başlamıştı.Elini uzatarak;

"Vi..Violét.Slytha Violét Rousséau.İstediğin adımı kullanabilirsin.A..Aama herkes kısaca Sly diyor.Bu arada Slytherin 1. sınıf."

Bazı yerlerinde kekelemişti.Çok aptalcaydı.Kekelemek.Bu olamazdı.Şimdi kesin dalga geçecekti ve bütün binaya yayacaktı.Bacaklarını karnına doğru çekti.Kollarınıda dizlerinin üstüne koydu ve başınıda önüne.Her halde bu durumdan sonra hayatta Step'in yüzüne bakamazdı.Nasıl kekeleyebilmişti.Üşümüyorduda..

" Bu arada senle tanışmadık ben Diana canım. "

Sophié "Ah evet, ben de Sophié Emilié"dedi Sophié.
"İstersen Sophy yada Emy diyebilirsin." diye de ekledi.

"Sanırım sen de Slytherin istiyordun değil mi?" diye sordu Diana'ya

out:canlarım ciğerlerim rp nizi bölmek istemem ama burda biz yapıoduk
baika başlık açsanız olur mu??

out:peki bunu yazıp gideriz..

"Ah evet, ben de Sophié Emilié"

"İstersen Sophy yada Emy diyebilirsin."

"Sanırım sen de Slytherin istiyordun değil mi?"

Ardarda üç cümle söylemişti Sophié..Diana sadece onu dinliyordu..En son cümlesine cevap vermek istercesine konuşmaya başladı,

" Evet , ama malesef olmadı.. "

Olsun ,Slytherin'e seçilememiş olabilir ama Diana bir safkandı.Bu yüzden kendiylede gurur duyuyordu..Ayrıca her Slytherin'li çok kötü olacak diye bir şeyde yoktu,Hufflepuff'ta da kötüler olabilirdi.Diana'nın aklında yatan planlardan biride buydu zaten.İleride Hufflepuff'ı tıpkı Slytherin gibi kötü bir binaya çevirmek..

Kız Stephén konuşurken gözlerini önce Slytherin armasına dikmişti. Bir anda yüzü yumuşamıştı.. Az önce mırıldanığı tondaki ses yankılandı içinde " Güzel.. " Demekki az yada çok - insanların kan durumuna önem veriyordu. Açıkçası bu özelliği seçildiği bina sayesinde anlaşılıyordu. Stephén konuşmasını bitirirken kız önce gözlerini gözlerine dikmiş, daha sonra cevap vermeye hazırlanırken tekrar göle çevirmişti bakışlarını.

" Vi..Violét. Slytha Violét Rousséau. İstediğin adımı kullanabilirsin. A..Aama herkes kısaca Sly diyor. Bu arada Slytherin 1. sınıf. "

Stephén kızın kekelediğini farkdettiysede, hiçbir şekilde utanma belirtisi göstermediğininde farkındaydı. Fakat hernedense kız bacaklarını karnına doğru çekip başını dizlerine yaslamıştı. Şimdi kızın yüzünü göremiyordu Stephén. Belkide kafası dağınıktı, bu yüzden dikkatini toplayamamış olabilirdi. Üstelememeye karar verdi kendi kendine omuz silkerken. Ağır hareketlerle önce yere çöküp, sonra kızın yanına oturdu ve sırtını dev ağacın sert kabuğuna yasladı. Kız - Slytha, konuşmaya karar verene kadar konuşmamayı tercih etmişti - az öncede düşündüğü gibi zorlamak istemiyordu. Dolunayın ve çevredeki asırlık kocaman ağaçların sudaki yansıması, gökyüzünde bazı gecelere karşın sayılamayacak kadar çok sayıdaki parlak yıldızlar, arada sırada geçen bir kaç yabanî kuş türünün siluetleri, sıcak sayılacak fakat hafif esen rüzgar nedeniyle üşüme hissi uyandıran hava.. Etfarı tararken, gözleri yasak ormana kaydı. Tam o sırada, bir gölgenin geçtiği gördü. Gözlerini ovuşturdu - belkide öyle sanmıştı. Hiçbir hareket yoktu. " Uykum var.. " diye düşündü. " Belkide gereğinden fazla heycanlandım. " Heycanlandıysada, kendisini ait hissettiği binaya seçilebilmişti. Yüzüne yayvan bir gülümseme yayılırken Slytha'nın kafasını kaldırıp kaldırmadığını görmek için kafasını çevirmişti ki..

" Hey! N'aber? "

Arkadan gelen, ve tanıdık bir kıza ait olduğunu tahmin ettiği sesin ardından, kafasını çevirdi. Karanlıkta pek göremesede kendini ve yanındakini inceleyen öğrenciyi tanıyabilmişti. Büyük Şölende, kendisi gibi Slytherin'e seçilen kızlardan birisiydi bu. Bir Quagelatia'nın kuzeni vardı, çekik gözleri olduğunu hatırlıyordu. Bu kızın ise Quagelati'nın kuzeni Yui'ninkilere kıyasla, daha iri ve biçimli gözleri vardı. Stephén salondan çıkarken gelen kızda değilse. " Jimmy !.. " Kendi kendine belli belirsiz bir şekilde başını salladı. Jiména Winona L'moné. Kendisi düüncelere dalmış, yanında oturan Slytha'da henüz tek kelime edememişken Jiména kendisini ikisinin yanına, çimlere bırakmıştı.

" Siz de mi içerde sıkıldınız? "

Stephén, sanki kız gökyüzüne değilde kendisine bakıyormuş gibi yanlızca başıyla " Evet. " işareti taptığını farketti. Toparlanarak mırıldandı.

" Kesinlikle, o kadar çok gürültü vardı ki.. " Bir an sesinin homurdanır gibi çıktığını farkedince düzeltmeye çalışarak devam etti. " Tabii Slytha hakkında bir fikrim yok. "

Kızın hala başını dizlerine yaslamış, Jiména'nında kendisine değil gökyüzüne baktığından emin olunca, biraz daha gevşeyerek ağaca iyice yaslanmış, olduğu yere iyice yerleşmişti. Diğerleri manzarayı izlemeyi bırakıp - Slytha için pek manzara izliyor denilemeycek olsada - konuşmaya başlayana kadar O'da gözlerini az önce hayran hayran incelediği gölün karanlık ve derin sularına çevirdi..

Slytha isteksiz bir şekilde hala başını aşağıda tutuyordu.Bunu nedenyaptığınıda anlamış değildi zaten.Yanındaki kız ve Step öylece konuşuyorlardı.Şuan bütün herşeyi uğultulu duyuyordu.Başını isteksizce kollarında gezdirip hızlıca kaldırdı.Yüzünü ağrı verici bir soğuk vurmuştu.Gözleriyle yanlarına gelen kızı süzdü.Sonrada Step'i yanına oturmuştu.Hepsi gözlerini göle dikmiş bakıyorlardı.Şuanda gölde ne vardı ki?alaycı bir gülümseme yerleşmişti yüzüne.Bunun sebebini anlamamış olsada genede gülüşü gerçektende güzel duruyordu.Sonra başını ağaca yasladı.Jiména'nın sorusu için tek kaşını kaldırdı ve gelişi güzel süzdükten sonra "Hiç bir şeyim yok.Sadece.." diyip susmuştu.Devamını nasıl getirebilridi ki?Burdaki tek düşünce konuyu değiştirmek olurdu.Ama bunu nasıl yapacaktı?Aklına hiç bir şekilde soru gelmiyordu ki.Yerden bir tutam çim koparıp çimlere bakmaya başladı.Tam başını çimlere yaklaştırmıştı ki esen rüzgarla beraber bütün hepsi Slytha'nın saçlarına yapışmıştı.Sinirleri ellerini iki yana vurarak "Lanet olası çimler!" diye yüksek seste söylendi sonra homurtuyla saçalrındaki çimleri temizlemeye başladı...

Sonunda çimler bitmişti.Peki ya diğerleri..Jiména zaten uyumak üzereydi zaten.Step'de gözlerini göle dikmiş bir şekilde gölü seyrediyordu.En iyi şeyin gölü izlemek olduğu aklından geçiyordu.Yeşil gözlerini göle dikti ve öylece yaklaşık beş dakika bekledi.Ağzını kocaman açıp esnedi.Sonra gözlerini bir-iki defa kırpıştırdı ve boğuk bir ses tonuyla "Göl gerçektende çok güzel duruyor.İnsanın içi gidiyor baktıkça." Ne kadar anlamlı bir cümle kurmuştu böyle.Ahh Sly..Gene saçma sapan cümleler kurmaya başlamıştı.Elini saçlarının arkasına götürüp hafifçe kaşıyarak "Ehe..Sanırım çok aptalca bir cümle oldu." diyip gülümsedi.Yeşil gözleri her güldüğünde daha çok parlıyordu.Bunun için hiç bir şey yapamazdı.Gözlerini büyük büyük annesinden aldığını herkes bilyiordu.Sol elini yumuşak bir şekilde gözünün üstüne götürdü ve ovuşturmaya başladı.