Ad & Soyad : MeLodY YelloW Black
Günde kaç saat online : 2 Saat
Örnek rp :
Melody daha on yaşındaydı. Muggle hayatını yaşıyordu. Büyü yapmayı çok istiyordu. Annesinden ufak büyüler öğrenmişti ama biir büyücü okulu nasıl oluyordu, çok merak ediyordu.
" Anne... Sizin okulunuz da benim şuanki okulum gibi mi? Yani bir Muggle okulu mu yani !? "
" Hayır Melody. Ordaki herşey adeta büyüleyici. Adı üstünde büyü yavrucum, büyü.. Merak etme az kaldı. Sadece bir yıl... Sabredebileceğini umuyorum. Hadi hazırlan artık..Keman öğretmenin neredeyse gelicek. Adın gibi müzikle ilgilenmen beni mutlu ediyor Mell.. "
" Tamam annee!!"
Mell koşa koşa odasına doğru gitti. Dolabından en sediği sarı , önünde bir cadı resmi olan t-shirt'ünü ve blue jean'nını eline aldı. Hemen üzerine geçirip kemanını aramaya koyuldu. Nereye koyduğunu unutmuştu. Baktığı bütün yerlerde yoktu. Kapıya doğru yürüdü ve kapının aralığından başını çıkararak
" Annee!! Kemanım nerdee!? Gördün müüü?? Annneee!! "
" Off Mell.. Çok dağınıksın... Müziğe verdiğin önemden birazını da odana verebilirmisin acaba? Neyse.. Dolabındaki en üst çekmecede. Dikkat et düşmee... "
" Sağol annee!!"
Melody masasının yanında duran sandalyesini çekip aldı ve dolabına yaklaştırdı. Üzerine çıkarak kemanını aldı. Kemanını eline alır almaz aşağıdan annesinin seslendiğini duydu;
" Melody!! Mr. Andrews geldi.." diye seslendiğini duydu..
Koşar adımlarla merdivenlerden inmeye başladı. Son basamaktan indikten sonra karşısında Mr. Andrewsi buldu. SEvinçle;
" Hoşgeldiniz efendim.." dedi..
" Hoşbulduk Melody. Cadı resimli T-Shirt'üne bayıldım.. Harika görnüyorsun. İstersen hemen başlayalım çalışmaya..
" Tabiki de Mr. Andrews. Buyrun lütfen.." diyerek oturma odasına geçtiler.
...
" Evet Melody. Parçamızı biliyorsun. Seni dinliyorum." diyen Mr. Andrews, Melody'nin kemanı çalması için ona teklifte bulundu..
Melody çok heyecanlı bir şekilde kemanını boynuna sıkıştırdı. Elleri titriyordu. Ama tm çalaya başlarken kendini bulutların üzerinde uçuyormuş gibi hisseti. Kemanı ile birlikte sanki hiç ayrılmayan bütünmüş gibiydi. Artık keman çalldığını unuttmuş sadece uçuyıor ,uçuyordu..
" Bravo Melody. Harikaydın. şeyy.. bu aradaa bir de bi teklifim daha var. Jory...Jory'i tanıyosundur.. O da çok iyi piyano çalıyor. Onunla birlikte çalışmanızı istiyorum...Eğer sende kabul edersen.. "
Melody şok olmuş bir biçimde karşısındaki öğretmenine bakıyordu. Jorry.. Jory'nin piyano çaldığına inanamıyordu. O sadece zengin birini çocuğuydu. Kimseyle konuşmaz, aldırmazdı. Melody ise Jory'e sinir oluyordu.
" Şeyy Mr.Andrews. Ben.. Jory ile iyi geçinemiyrum şeyy... "
" Sadece müzik için Melody. Jory ile sadece müzik bağlantıınız olcak. Lütfen kırma beni... " diyen Mr. Andrews Melody 'nin sözünü kesmişti. Melody ise kızarmış bir şekilde Mr.Andrews'e bakıyordu..
" Peki...Gelicem ne zaman!??.."
Mr.Andrews'in gözlerinden saçılan ışık sanki bütün odayı kaplamıştı. Sevinç dolu gözlerle
"Yarın saat üç buçukda.." diyerek çalışmalarına devam ettiler..
ERTESİ GÜN SAAT 1 : 30 CİVARI
Melody' de büyük bir heyecan vardı. Çalışmaya gitmesine neredeyse tam iki saat vardı. Şimdiden hazırlanmaya karar verdi.Nasıl giyinmeliydi peki? Jory gibi kendini bilmişin bir yanında rezil olmak istemiyordu. Çok mu şık giyinmeliydi, yoksa yok mu klasik..
En son olarak üzerine dar bir T-Shirt altına ise mini bir eek giymeye karar verdi. Saçını da atkuyruğu yaparak dudaklarına az bir miktarda parlatıcı sürdü..
Evet hazırdı . Ama daha bir saati vardı zaman geçmek bilmiyordu birtürlü. Ne yapıcağını bilmeden raflardan bir tane kitap çıkardı ve okumaya başladı...
...
" Eyvah!! Çok geç kaldım kahretsin! "
Melody kitap okumaya dalmıştı. Saatten hiç bir şekilde haberi olmamıştı. Hemen babasına seslendi ve aşağı inmeye başladı.
Tam son merdivene geldi ve birşey unuttuğunu farketti. Kemanı yoktu. Tekrar koşar adımlarla odasına çıktı ve de kemanını aramaya başladı. Kısa süre içinde de buldu ve aşağıya indi.
" Melody. Çok güzel görünüyorsuun!! " diyen Mr. Yellow hemen kızının arabaya binmesine yardım etti ve Mr. Andrew'in evine doğru yol aldılar.
...
" Hoşgeldin Melody. Çok güzel görünüyorsun. Her neyse.. Jory içerde ısınmaya başladı bile.. "
Melody, Mr. Andrews'in duyamıyacağı bir şekilde
" Hiç şaşmadım.. " diyerek fısıldadı...
Jory piyano başındaydı. Birkaç tuşa basarak birşeyler çaalıyordu. Melody odaya girince Jory ona dikatlice baktı. Melody ise hiç pas vermeden nota tablosunun yanına geçti.
" Merhaba Melody. Geliceğini sanmıyordum. Sevindim. "
" İnan senin sevinmen için gelmedim Jory." diyen Melody kemanını kılıfından çıkardı. Boynuna kıstırdı ve egzzersizlerine başladı..
" Evet hadi başlıyoruz..Buyrun meydan sizin... "
Melody'nin yine elleri titremeye başlamıştı. Korkuyordu.. Rezil olmaktan korkuyordu.
Jory çok güzel bir giriş yapmıştı. Sıra Melody'de idi. Elleri titriyordu ve birşey yapamıyordu. Bir kaç melodi çaldıktan sonra pes ederek kemaını boynundan çekti ve..
" Yapamıyorum Mr. Andrews.. Yapamıyorum.. " dedi.
"Melody, saçmalama. Bu paçayı ne kadar iyi çalabildiğini ikimiz de biliyoruz.Sadece biraz daha dikkat etmelisin bence.. "
Melody kafasını sallayarak onyladı. Ve yine aynı yerde hata yaparak durdu. Bu sefer iyice ümidi kesilmişti. Nerdeyse ağlıyacaktı..
" Hayır işte.. Olmuyor.. Olmuyor.." kendine hakim olamayarak gözlerinden birkaç damla gözyaşı düşürdü. Jory'e rezil olmuştu. Buna aldırmıyordu. En yakın koltuğa kendini atıp kemanını ayaklarının ucuna koydu.
"Iıı.. İsterseniz ben çıkabilrim. Belki Melody de konsantre olabikir. HAzır olduğunuzda beni çağırın Mr.Andrews.. " diyen Jory odayı hızlı adımlarla terk etti.
Melody birden kızarmaya başladı. Mr. Andrews Melody'nin kolundan tuttu ve konsantre olmasına yardım etmeye çalıştı.
Jory onbeş dakika sonra odaya girdi. Melody ise kedini biraz daha iyi hissediyordu.
" Evet ikinizde hazırsanız başlayalım artık. Lütfen.. Başla Jory.. "
Jory başını ' Tamam' anlamında salladıkan sonra çok iyi bir girişle parçaya başladı. Sıra Melody 'e gelmişti. Melody kendinden emin bir şekilde Jory'e eşlik etmeye başladı. Bu seferki çıkan melodiler kulağa çok hoş geliyordu. Çok büyülüleyiciydi..
" Bravo çocuklar bir harikaydınız. Yarın yine aynı saatte burada toplanyoruz. Tamamdır...Siz harika bir ikilisiniz. Okul sonunda sizleri partide, sahnede görmek istiyorum... "
Jory ve Melody kapıdan dışarı çıktılar. Melody çantasından telefonunu çıkarıp tam babasını arayacakken Jory
" İstersen seni götürebilirim." diye teklifte bulundu.
"Hayır teşekkür ederim... " diyen Melody, Jimy'nin ısrarlarına dayanamayarak arabasına bindi.
" Fulham'a lütfen " dedi şöföre.
Yol boyunca pek konuşmadılar. Hatta neredeyse hiç çıtları bile çıkmadı.
" Görüşürüz Melody!"
" Görüşürüz.." diyerek eve giren Melody direk odasına çıktı. Evde kimse yoktu. Biraz notlarına baktı ve kapanmakta olan göz kapaklarına hakim olamayarak uyumaya başladı..
...
" ZIIIIIIIIIIRRRRRRRRRRRR ZIIIIIIIIRRRRRRRRRRR!!! "
" Nefret ediyorum sendeen yeteer artık yaa! " diye mızmızlanarak kalkan Melody saatin zilini susturdu ve hemen hazırlanarak okula gitti..
" Selam Jory. Nasılsın?" diyerek yanından geçen Jory'e selam verdi. Ama Jory onu duymamış gibiydi. Etrafına hiç bakmadan giden Jory'nin hareketi Melody'i şoka uğratmıştı. Sanki dün eve götürmeye teklif eden o değildi. Kendini toparladı ve derslerine girdi..
SAAT 2:40 MR.ANDREWS'İN EVİ.
Bu sefer Mr. Andrews'in evine ilk giden Melody oldu. Notlarını tam incelerken ise Jory geldi.
" Merhaba Melody.."
" Selam " demekle yetine Melody, Jory'i umursamazmış gibi davranıyordu.Ne de olsa kırılmıştı.
Hiç aldııramayarak sadce kemanını çalan Melody çalışma bittikten sonra
" Görüşürüz Mr. Andrews" diyerek hızlı adımlarla kapıdan çıkarken kolunun birini tuttuğunu hissetti. Kolunu tutan kişi Jory idi.
" Neyin var bugün neden benimle konuşmuyorsun? "
" Sen daha iyi bilirsin Jory. Bence açıklamama gerek yok. BIRAKIRMISIN KOLUMU? Gitmem lazım. "
" Neyi bilicem ki? Hem ben seni bırakırım. "
" Neyi mi biliceksin? Sabahı hatırla o zamn. Bir selam verdim, görmezden geldin. Daha ne diyebilirim sana SALSANA ARTIK KOLUMU! "
" Okulda kimseyle konuşmayı sevmediğimi bilirisn lütfen.. "
" O zaman bir zahmet benimle artık hiç bir yerde konuşma sadece burda yüzümü gör ve de sadece müziğine konsantre ol tamam mı.. Bilirisin, beni takmayanlarla konuşmayı SEVMEM! " diyerek kolunu sert bir şekilde çeken Melody hızlı adımlarla kapıdan dışarı çıktı...
..
Okulun son gününe kadar Melody, Jory ile pek fazla konuşmadı. Jory bir kaç kez konuşmayı denese de sonradan vazgeçti.
Okulun son gününde ise sahnede süper bir performans sergilediler.
" Duydum ki okuldan ayrılıcakmışsın " dedi Jory
" Evet ayrılıyorum. Şeyy.. Başka bir yere taşınıyoruz.. "
" Melody, Hadi Diagonyolu'na gidicez daha..Hadi çabuk! "
" Evet hayatım Hogwarts seni bekliyor hadi.."
Annesi ve babası artık Melody'i çağırıyordu. Melody,son kez Jor'e döndü. Jory de anlamsız bakışlar vardı.
" Diagonyolu ve de Hogwarts ne demek? "
"Sadece..Taşınıyoruz ya . Taşındığımız ülkedeki bir yer.. Bunu bilsen yeter. Hadi görüşürüz Jory ben artık başka yollar üzerindeyim.. İnce bir fısıltıyla " Muggle Bilimleri Prfofesörü olmak istiyorum! "dedi..
" Oda ne!?"
"Görüşürüz Jory. "
...
" İşte geldik Melody. Şu dokuz ve on peroları arasındaki duvarı görüyormusun? Oradan geçicez şimdi hadi.. Öncelik senin.. FIRLA!! " Mr. Yellow kızını duvardan geçirdi ve eşi Mrs. Yellow ile kızlarını Hogwarts Ekspiresine bindirirlerken eski günlerini özlemle hatırladılar...[/i]
Konu: Hufflepuff Bina Sorumluluğu 
Salı Haz. 03, 2008 7:42 am
