Profesör Alımları

Konu: Profesör Alımları Cuma Eyl. 19, 2008 11:28 am

Başvuru için;

Ad:
Soyad:
Yaş(rp):
İstediği Meslek:
Günde Kaç Saat Online?:
Örnek Rp:

Konu: Geri: Profesör Alımları C.tesi Eyl. 20, 2008 3:52 am

Ad:Marguriette Alvarie
Soyad:Miller
Yaş(rp):22
İstediği Meslek:Tılsım doluysa İksir
Günde Kaç Saat Online?:2-3
Örnek Rp:Tek hatırladığı, küçük bedenini yatağına bıraktığıydı; gözlerini araladığındaysa, temiz çarşafların içinde tavana bakıyordu. Homurdanmaların yankılandığı kızlar yatakhanesinin, kırmızı perdeleri açılmamıştı henüz. İçeride ki birkaç kız, daire şeklinde durmuş fısıldayarak bir şey konuşuyorlardı. Güneş ışıkları, çekilmiş perdeden bile içeriye giriyordu. Gözlerini açmak istemiyordu. Çünkü dün kü gibi kötü olaylarla burun buruna gelmek istemiyordu. Keşke erkenden kalkıp yatakhaneden ayrılsaydı, o zaman bu kız sürüsünün eleştirmelerini duymak zorunda kalmayacaktı. Midesinin acılı gurultuları onu düşüncelerinden sıyırdığında açlığa dayanamaz halde olduğunu henüz anlayabilmişti. Yatağının üzerine koyduğu Gryffindor cübbesini üzerine geçirdi. Ayakkabılarını bağlarken, bir yanda kulak kabartıp kız sürüsünün konuştuklarını dinliyordu. Persiana'nın ona baktığını fark eden bir kız, arkadaşlarına ne söylediyse, sesler daha da alçalmıştı. Kendini fazlasıyla yalnız hissetmesine yol açan bu darbenin ardından, kızlar yatakhanesinin kapısına yönelip, kapıyı sert bir şekilde kapattı. Her gün kavga eden kızların sesiyle uyanmaktan bıkmıştı. Ama bugün fısıltılarla uyanmak daha da canını sıkmıştı. Fısıltılar yerine, kızların birbirine asa çekip, çığlık atmalarını tercih ederdi. Mermer merdivenleri hızla tırmanırken, Slytherin'li kızların, kötücül bakışlarına maruz kalmıştı. Ama artık buna alıştığından tek yapabildiği alayla dudak bükmekti.

"Yok artık!"

Bir kızın arkasından salladığı küfürün ardından söylediği kelimeler, tüm dikkatleri üzerine çekmesine neden olmuştu. Alayla büktüğü dudağı eski haline dönerken, mermer merdivenlerden uzaklaşıp, Büyük Salon’un içine girdi. Her zaman ki ihtişamına bürünmüş olan, Büyük Salon’da ilk dikkatini çeken, profesörler masası olmuştu. Gözlerini oradan çekip, Gryffindor masasına bakarken, bedeni gözlerine eşlik ediyordu. Hızlı adımlarına sonlandırıp, Gryffindor masasına çömeldi. Kahkahaların yükseldiği diğer masalar gibi, neşeliydi bu masa… Slytherin’liler ile yan yana olduğundan dolayı, Slytherin’lilere rahatça pis bakışlar atabiliyordu. Üzerine çektiği bakışlar; dudaklarını küfür edercesine oynatmasına neden oluyordu. Her zaman ki sinsiliğiyle ona bakan öğrencilere, arkasını dönmüştü. Rahat bir kahvaltı etmek istiyordu. Tabağına koyduğu kızarmış ekmeğinden bir parça alırken, Salı gününün ilk dersine girmenin heyecanı bürümüştü tüm hatlarına. Dersin aklına gelmesinin ardından, yüzünde çoğu zaman ki gibi heyecan oluşmamıştı. Yüz hatları gerilmişti. Yüzünü acıyla buruşturdu. En nefret ettiği derse girmenin verdiği sıkıntı yüzünden, kahvaltı tabağına istemsiz bir şekilde bakmasına neden olmuştu. Derin bir iç çekişin ardından, ekmeğinin son lokmasını ağzına attı. Gryffindor masasından kalktı. Slytherin masasına pis bir bakış attıktan sonra, tekrar mermer merdivenlere yöneldi. Aniden kulaklarında çınlayan ses yüzünden irkildi.

“Baban öldü mü, küçük sıçan?!"
“Kapa çeneni”
“Hah, biliyorum baban öldü! Yoksa baban senin gibi bir salağın babası için utancından intihar mı etti sıçancık?”
“Sana kapa çeneni dedim!”

Dudaklarından dökülen kelimelerin ardından, asasını çıkarıp, kızın iki kaşının ortasına yöneltmişti. Diğer eliyle ise kıza tokat atmaya hazırlanırken, ani bir hareketle asasını çekip, mermer merdivenlerden hızla çıkmaya başlamıştı. Mermer merdivenlerin sonuna geldiğindeyse, yüzünde ki donmuş ifade ve boş gözlerle iksir zindanlarına ilerlemişti. Soğuk bütün sınıfı doldurmuştu. Dudakları içeriye girer girmez büzülmüştü. Dışarıdan bakıldığında oda; sabahın bu vaktinde sade olmasının yanında bir parça ürkütücüydü. İksirlerin dikkat çektiği zindanda gözüne ilk ilişen sıraya ilerlemişti. Profesöre 'günaydın, merhaba' gibi tatlı sözler söylememişti. Sandalyesine oturup, çantasını sıranın altına yerleştirdi. Elini masada gezdiriyordu. Kazanda fokurdayan iksirleri özlediğini fark etti aniden, eski profesöre ne olmuştu acaba? Profesör Malfoy'la geçirdikleri iğrenç dersten sonra, Slytherin mezunu olan profesörlerin dersine girmekten korkuyordu.

Kulaklarında çınlayan narin ses, çehresini profesöre doğru çevirmesine neden olmuştu. Profesör hoş bir cübbe giyinmişti. Siyah düz saçları ve gözleri adeta birbiriyle bütünleşmişti. Soluk almada konuşan profesörü dinlerken, eliyle ritim tutarken, konuşan narin sesi dinliyordu. Az sonra 3. sınıfların yapacağı iksirin adını söylemişti. Sivilce Merhemi, narin yüzünde çıkmazdı asla. Malzemeleri ezberlemeye çalışırken, malzemeleri almak için, kapısı açılmış dolaba ilerledi. İtişmenin arasından malzemeleri aldı. İçinden mırıldandığı şarkının eşliğinde masasına ilerledi.

İlk eline aldığı sarımsak kökleri olmuştu. Kazanının yanında duran, küçük bıçağıyla önce onları dilimlemişti. Elini kesmemeye özen gösterirken; hızlı olmaya çalışıyordu. Ara sıra gözlerini kum saatin çeviriyorud. Tıpkı Büyük Salon'daki bina puanlarını teslim eden saat gibiydi, ama daha küçüktü. Sarımsakları ezip kazanının içine atarken, şarkısını içinden mırıldanmaya devam ediyordu. Küçük bir bardağın içine koyduğu papatya çayını koymadan önce burnunu bardağa yaklaştırıp koklamıştı. Bardaktan gelen koku yüzünde küçük bir gülümseme yaratmıştı. Kazanın içine boşalttığı papatya çayını kokusu hala burunundaydı. Narin ve ince olan unicorn tüğünü iki parmağının içine aldı. Eli hafif tirerken, onu kazanın içine attı. Kazanı hafifçe karıştırdı. Papatya çayından biraz daha küçük bir kapta bulunan, kaptaki ejderha salyasını eline aldı. Yüzünde hafif bir iğrenme vardı. Küçük kabı kazana boşalttı.

Yüzünde oluşan iğrenme ifadesi kaybolmuştu. Kazanını ateşe verirken, içinden mırıldandığı şarkıya son verip, malzemelere tekrar göz gezdirdi. Mırıldanarak saydığı malzemeleri okumayı bitirdiğinde, kaynayan kazana bakıyordu. 1 saatin bitmesine az kalmıştı. Loş oda kaynayan kazanların ısısıyla dolmuştu. *Hiç değilse biraz ısındı.* dedi. İçinde ki ahenkli ton bütün bedenini derslikten almıştı. Hayal aleminin en derinlerine dalmıştı. En sonunda gözlerini kırpıştırıp kazanına odaklanana kadar, gözleri açık bir şekilde annesini görmüştü. Fokurdayan kazana dikti gözlerini, ateşi söndürüp, küçük bir kaba koydu iksiri. Adını yazdı kağıdın üzerine, kağıdı da kaba koydu. Masaya bıraktığı kaba, son bir kere bakıp kazanına yöneldi. Cübbesinin cebinden asasını çıkardı.

"Aklapakla!"

Temizlenen kazana kenetlenmiş gözlerini sınıfta gezdirdi. Yerdeki çantasını kapıp, profesöre sahte bir gülücük yolladı. Keyfi yerindeymiş gibi duran bir gülücük, sahteydi adı üstünde asla gerçek olmayacaktı büyük ihtimalle... Ağır adımlarla derslikten çıktı. Aklında tek bir düşünce vardı. Babasını geri istiyordu...

Bu başka bir sitedeki rpim yetersizse başka yollarım ^^

Konu: Geri: Profesör Alımları C.tesi Eyl. 20, 2008 3:55 am

Tamam alındın...Fakat rütben daha sonra verilecek.Site yenilenmekte...

Konu: Geri: Profesör Alımları C.tesi Eyl. 20, 2008 4:27 am

Ad&Soyad: Lisa Angel Witherspoon
Yaş(rp): 20
İstediği Meslek: KSKS
Günde Kaç Saat Online?: En az 5
Örnek rpg: (çalanın işi biter!)
Hayatta Lisa'yı en çok üzen yanlızlık olmuştu. Büyürken yanlızdı...Okurken yanlızdı...Ve şimdi bir mesleği vardı ama hala yanlızdı. Zaten kimseyle konuşmazdı o. Tuhaf bir şekilde çok canlıydı ama kimseyle uzun vadeli bir arkadaşlık kuramıyordu. Aslında bunu çirkin olmasına bağlıyordu. Sarışındı. Herkes sarışındı ve sarışın olan herkesin, onun gibi mavi gözleri vardı. Çok sıradandı. Belki de bu, saçlarını tararken gözlerinin içine hayranlıkla bakan bir annesi olmaması yüzündendi. Hizmetçiler bütün işlerini görüyordu ama bu gözlerinin içine bakma işini sürekli unutuyorlardı. Hiç biri annesi gibi olamıyordu. Onun gibi sıcak değillerdi. Onun gibi sempatik davranmıyorlardı.

Yıllarca hep bir kusur bulmaya çalışmıştı kendisinde. Ne yapmalıydı ki? Ona kendini değerli hissettirecek bir olay yaşamamıştı hiç. Ama bazıları onu çok kıskanıyorlardı. Özellikle de zengin olmasını...Ama o buna hiç aldırmıyordu. Mutsuzsan zengin olmanın ne anlamı vardı ki?

O gün kafasını dağıtıp bütün bu düşüncelerden uzaklaşmak istiyordu. Ama bunun için ne yapmalıydı? Bu düşüncelerden nasıl uzaklaşabilirdi? Bunları düşünmeyeceği bir yer var mıydı gerçekten? Öyleyse orası Angel'in uğrak yeri olacaktı bundan sonra. Ama aramalıydı. Dolaşmalıydı. Hiç bir yer bulamazsa sokakları gezer, mağzalarda oyalanırdı. Sonra da Karargah'ta kalırdı belki bu akşam. Çünkü eve gitmek istemiyordu. Boğuyordu orası onu. Özgürlüğünü engelleyen bir şey vardı orada. Ne olduğunu henüz keşfedebilmiş değildi...

Hazırlanmaya başladı. Çok özenmedi ama. Dolabının kapağını usulca açtı. Elini içine attı ve hiç bakmadan bulduğu şeyi aldı. Hemencecik üzerine geçirdi. Makyaj yapmayacaktı. Düğüne gitmiyordu çünkü. Kafa dinlemek istiyordu...

Evden yavaşça çıktı. Hep mutsuz anılar yaşamıştı burada....Dönmek bile istemiyordu ama düzenini de bozmaya niyetli değildi.

Cisimlenmek'te kararsızdı. Çünkü dolaşıp bir yer bulmak istiyordu. Nereye gideceğini de bilmiyordu üstelik. Birden aklına Hogsmeade'deki kafeler geldi. Onlardan biri çok iyi gelirdi. Kafasını da dağıtırdı biraz. Hem yürüye de bilirdi. Hogsmeade yakındı evlerine çünkü...

Yürümeye başladı. Topuklu ayakkabılardan nefret ediyordu. Ayağında bir babet vardı. Kendisini rahat hissetmesini sağlıyordu...

Hogsmeade'in High Street yolundaydı artık. Dükkanların önünden geçerken başı dönüyordu. Hepsinde renkli renkli, parıldayan, kanat çırpan ve kendi kendine yanıp sonra tekrar oluşan şakalar olan bir vitrin, çeşit çeşit binlerce çikolata ve şekerin olduğu bir tatlıcı ve sessiz sakin, neredeyse boş bir kafe vardı. Burası ideal bir yerdi...

Hızlı adımlarla içeriye girdi. Kapıyı açınca arkadan gelen bir zil sesi duydu. Kapıya çıngırak takılmıştı besbelli. Adım attığı anda karşısında;

"Stephanie Vanessa'nın Çay Dükkanı"

yazarak ışıldayan bir tabela vardı. Ortamla uyumsuzdu ama bir orjinallik katıyordu. Cam kenarındaki bir masaya oturdu ve garsonun gelmesini bekledi...

Konu: Geri: Profesör Alımları Cuma Ekim 03, 2008 5:04 am

Ad:Sabrina Will
Soyad:Potter
Yaş(rp):20
İstediği Meslek:KSKS olmazsa Biçim değiştirme o da olmazsa Kehanet o da olmazsa Astronomi veya Dans
Günde Kaç Saat Online?:1,2 filan
Örnek Rp:Sabrina yıllar sonra tekrar eski okuluna geleceği için heyecandan erkenden kalkmıştı.Önceleri zor zar uyanırdı şimdi ise sabahın köründe kalkıp yüzünün yıkamaya gitti.Eski okulunu yıllardır görmüyordu.Okulunu özlemişti.Annesi babası yoktu.Halasıyla kalıyordu çok iyilerdi.Ama okula götürmek için mektup geldiğinde heyecandan dört köşe olmuştu.Halası onu sabahdan kalkdığını görünce şaşırmış ve dayanamamış gülmüştü.Sabrina da:
-Aman hala be işte heyecanlıyım.yıllar sonra gideceğim akşam bile uyuyamadım.demişti ve halası dahada gülerek:
-Öyle mi?Ama ben sana bir bakayım diye geldiğimde mışıl mışıl uyuyordun.demişti.Sabrina hem kızgın hemde yarı gülerek kahvaltı yapmaya inmişti.Kahvaltısını güzelce yaptı ve cübbesini giyerek yola koyuldu.Asa alması lazımdı.Asası yoktu.Asa almak için yola koyuldu.Asasını küçükken kendi şeçmemişti.Asası onu seçmişti.Yine öyle olurdu herhalde.Asa dükkanına girdi ve bir asa aldı eve doğru yola koyuldu.

Konu: Geri: Profesör Alımları Salı Ekim 21, 2008 6:06 am

Ad:Amy
Soyad:Caliente
Yaş(rp):20
İstediği Meslek:Sihir Tarihi prof.
Günde Kaç Saat Online?:her saat diyebilirim Very Happy

Örnek Rp:
Başka bir sitede yapmıştım

Amy bugün erken kalkmıştı.. Odasının penceresinden dışarıya baktı.. Hava çok karanlıktı…
Amy kendi kendine:
-Bu gün yağmur yağabilir… dedi ..
Tam o anda gök gürültüsünü duydu.. Daha sonra da bir şimşek…
Yüzünü yıkadı.. Üstünü giyindi.. Telefonu çalıyordu.. Koşup telefona baktı.. Telefondaki menejeriydi..
Menejer:
-Merhaba Amy biliyorsun bugün konserin vardı.. Ama hava şartları yüzünden iptal edildi..
Amy:
-Ah! tabiî kide biliyorum.. Bu yüzden çok üzgünüm.. dedi
Amy menejeriyle biraz daha konuştuktan sonra telefonu kapattı.. O sırada kapı çaldı.. Gelen annesiydi.. Çok telaşlı bir hali vardı.. Amy annesini hemen içeriye aldı..
Amy annesine:
-Neyin var telaşlı görünüyorsun dedi..
Annesi:
-Evet kızım.. Baban kaç saat oldu ortalıkta yok başına bir şey gelmesiden korkuyorum.. Malum yağmur yağıyor.. Arabası kaymış olabilir… dedi ve üzüntülü bir şekilde kızına sarıldı.. Sanki ağlamasını Amynin görmesini istememekcesine kızı bırakmıyordu..
Amy:
-Merak etme... Babam bir otelde durmuştur.. dedi..
Annesi:
-İnşallah kızım İnşallah…..
O sırada annesinin telefonu çaldı..Annesinin suratından neler olup bittiğini anlamıştı.. Annesi hıçkıra hıçkıra ağlıyordu.. Amy’nin de gözleri dolmuştu..Annesi telefonu kapattı..
Amy :
-tahmin ettiğim şey mi.. dedi
Annesi:
-evet kızım baban kaza geçirmiş.. Şuan yoğun bakımdaymış.. Hemen hastaneye gitmeliyiz.. dedi..
Amy ve annesi telaşla dışarı fırladı.. Hiçbir araba yoktu etrafta..Amynin şöförüde bugün izinliydi.. Amy ve annesi yağmur gökgürültüsü ve yıldırım altında hastaneye doğru koşuyordu.. İkiside sırılsıklam olmuştu ve ikiside ağlıyordu.. İkisi de çok yorulmuştu.. Durdular.. O sırada bir ışık gördüler.. Daha evlerinden 1-2 metre uzaktalardı.. Işık yaklaştıkça bunun bir araba olduğunu anladılar…Hemen Amy arabayı durdurmak için işaret verdi..Araba durdu.. İçerisine baktığında çok şaşırmıştı…..
-A a ama se sen …
İçerideki babasıydı.. Hemen babasına sarıldı..Ağlamaklı birşekilde:
-Senin yoğunbakımda olduğunu sanıyorduk bizi çok korkuttun dedi..
Babası:
-Ne anlamadım ben mi yoğunbakımdaymışım??
Annesi:
-Evet senin adamın olduğunu söyleyen biri beni aradı ve senin…
Babası dur şeklinde elini işaret etti.. Böyle bir şeyi kim yapmış olabilirdi.. Amy ve annesi arabaya bindi ve eve geri döndüler..
Amy içinden şu kelimeleri geçirdi.. “bugün her şey üst üste geldi” dedi..

2. gün
Amy nin konseri başlıyacaktı.. Amy kuliste hazırlıklarını tamamlamıştı.. Bütün heyecanlı kalabalık onu bekliyordu...
Amy müzikle beraber sunucunun amyi sunmasıyla içeri girdi.. ve şarkısına başladı..

-Catch me as i fall
Say you're here and it's all over now
Speaking to the atmosphere
No one's here and i fall into myself
This truth drives me into madness
I know i can stop the pain if i will it all away

Don't turn away
Don't give in to the pain
Don't try to hide
Though they're screaming your name
Don't close your eyes
God knows what lies behind them
Don't turn out the light
Never sleep never die

I'm frightened by what i see
But somehow i know that there's much more to come
Immobilized by my fear
And soon to be blinded by tears
I can stop the pain if i will it all away

Don't turn away
Don't give in to the pain
Don't try to hide
Though they're screaming your name
Don't close your eyes
God knows what lies behind them
Don't turn out the light
Never sleep never die

Fallen angels at my feet
Whispered voices at my ear
Death before my eyes
Lying next to me i fear
She beckons me shall i give in
Upon my end shall i begin
Forsaking all i've fallen for i rise to meet the end

Şarkı bittiğinde bütün kalabalık onu delice alkışlıyordu... Amy çok mutluydu.. Dünkü olaydan sonra hayranları ona çok iyi gelmişti... Konser bitti ve Amy dışarı çıktı.. Amy nin hayranları onu görünce izdiham oluştu.. Küçük bir hayranı ondan bir parçasını söylemesini istiyordu.. Amy kıramadı ve my immortal şarkısının nakaratını söyledi...

-When you cried I'd wipe away all of your tears
When you'd scream I'd fight away all of your fears
And I held your hand through all of these years
But you still have
All of me

Şarkı bittiğinde bütün kalabalık yine coşku içinde onu alkışladı.. Amy selam vererek arabasına bindi ve evine doğru yol aldı...

Konu: Geri: Profesör Alımları Çarş. Ocak 07, 2009 12:51 pm

Ad: Jennifer Hilary
Soyad: Allison
Yaş(rp):23
İstediği meslek: Biçim Değiştirme, eğer doluysa KSKS veya tılsım
Günde kaç saat online: 5 saat, hafta sonraları 6 oluyor.
Örnek rp:

Nihayet ders günü gelmişti.Öğrencilik yıllarından beri bugünü bekliyordu.İdeali bir profesör olmaktı ve işte sonunda olmuştu.O gün, ilk dersi olduğundan çok heyecanlaydı.Öğrencilik yıllarındaki profesörleri nasıl ders anlatıyorlarsa Jennifer de onlardan örnek alacaktı.Sınıfa 1 saat erken gelmişti.Yavaş yavaş masasına doğru ilerledi ve otururken boş sınıfa şöyle bir göz gezdirdi.Çantasını masaya bıraktı ve içinden büyül,karmakarışık bir parşömen kağıdı çıkardı.Kağıda şöyle bir baktı.Neler öğreteceğini çok iyi biliyordu.İnceledikten sonra katlayıp tekrar boncuklu çantasının içine tıktı.Heyecandan n'aptığını bile bilmiyordu.Caitlyn kapının önünde sesle duydu.Belli ki bir kaç öğrenci gelmişti ama içeriye girmekten çekiniyorlardı.Sanırım öğreciler, karşılarında çok sinirli ve kızgın birini bekliyor olmalıydılar.Caitlyn asasını kapıya doğrulttu ve kapıyı açıldı.Kapını açılmasıyla birlikte öğreciler geri geri çekiliyordu.Jennifer, yumuşak sesi ve güler yüzüyle:

" İçeri girebilirsiniz çocuklar, ders başlamak üzere."

Öğrencilerine yakın olmak istemişti.Tabii onun öğrenciliğinde profesörleri bu kadar da sıcakkanlı, iyimser ve güler yüzlü değillerdi ama her öğrenci, karşısında hep güleryüzlü, sıcakkanlı bir profesör beklerdi elbette.Dersin başlamasına çok az vakit kalmıştı.Jennifer'ın kalp atışı hızlandı.Kapıdaki öğrenciler, teker teker sınıfa girdiler ve sıralara oturdular.Jennifer, az daha ne öğreteceklerini unutacaktı ama çok iyi hazırlanmıştı.Profesörlerinin takiklerini uygulayacaktı.Onlara güzel bir eğitim sağlayacaktı.Herkesin sınıfta olduğuna emin olmak için, boncuklu çantasından dersine giren öğrencilerin listesini çıkardı ve isimleri okumaya başladı.Herkes sınıftaydı ve Jennifer söze başladı.

" Evet sevgili öğrencilerim!Bu yıl ki Bitkibilim profesörünüz benim. Adım Jennifer Hilary Allison.Ravenclaw mezunuyum.Bu okulun eski öğrencilerindenim.Belki bazılarınız benim ismimi duymuş olabilir.Dersimizin çok keyifli ve eğlenceli geçmesini sağlayacağım.Ama kendimizi fazla eğlenceye kaptırmamalıyız tabii ki.Bir yandan eğlenip, bir yandan da öğrendiklerimizi uygulayacağız.Bugün sizlerle ilk günüm olduğundan, ders işleyemeyeceğim. Hepinizi tanımak isterim. Evet sol sıradan başlayın kendinizi tanıtmaya. "

Öğrenciler teker teker kalkıp kendilerini tanıttılar. O gün, çok güzel geçiyordu. Jennifer bir aksilik çıkmaması için dua ediyordu.Öğrencilerine ne kadar yakın olursa, onu o kadar severler ve dersini büyük bir zevkle dinlerlerdi.Herkes kendini tanıttıktan sonra Caitlyn sözüne devam etti.

" Evet sevgili öğrencilerim, herkesin bu derste eğleneceğini umuyorum. Bir aksilik çıkmaz umarım. Şu anda herşey yolunda. Haftaya dersimize başlayacağız. Kitaplara ihtiyacımızda olacak. Ancak dersimizin çoğunu uygulamalı geçireceğiz. Kitabınızı sadece araştırma olarak kullancaksınız. "

Saatine baktığında 10 dakikalık bir zaman kalmıştı dersin bitmesine. O gün, zaman ne çabuk geçmişti. Oysa zaman o kadar çabuk geçmezdi hiç.Dersin bitmesine çok az zaman kaldığından, sözüne bitirmek için devam etti:

" Evet, bakıyorum da hepinizin çok mutlu görünüyorsunuz. Aynı zamanda da heyecanlı. Bende öyleyim. Ne hissettiklerinizi şu an anlayabiliyorum. Bende yaşamıştım. Sizlerde büyüyüp bir profesör olduğunuzda benimde şu an ne hissettiklerimi anlayabileceksiniz. "

" Evet, bugün ilk gün olduğundan ders işmeyeceğim.Sizleri tanımak, gerçekten güzeldi.Çıkabilirsiniz. "