Bakanlık Çalışanı Alımları

Konu: Bakanlık Çalışanı Alımları Cuma Eyl. 19, 2008 11:31 am

Ad:
Soyad:
Yaş(rp):
Günde Kaç Saat Online:
İstediği Meslek:
Örnek rp:

Konu: Geri: Bakanlık Çalışanı Alımları C.tesi Eyl. 20, 2008 2:25 pm

Ad: Kaitlynn Lara
Soyad: Andy
Yaş(rp): 21
Günde Kaç Saat Online: En az 2
İstediği Meslek: Uluslararası Sihirsel İşbirliği Dairesi
Örnek rp: Bu rp biraz kısa ama gerekirse daha uzun bir rpde yazabilrim...!

Bakanlıkta günden güne karışan işler Kaitlynn'ide yormaya başlamıştı. Görevi sebebiyle sürekli seyahat etmesi onu zaten yıpratıyordu. Birde çıkan karışıklıklar iyice sorun yaratıyordu. Herşeye rağmen hala işini elinden geldiğince iyi yapmaya çalışıyordu. Yine yorgun geçen birgünü geride bırakarak uyandı. Uykusunu alamamıştı fakat bu problem değildi onun için. Uykusuz kalmaya alışkındı. Neyse ki bugün baknlıkta fazla işi yoktu. Bu yüzden biraz geç gitse sorun olmazdı. Gezmek için dışarıya çıkmayalı neredeyse bir aydan fazla olmuştu. Çok çabuk üzerine brişeyler geçirip sokağa fırladı. Bir yerlerde oturup birşeyler içmek ona iyi gelirdi belki. Gerçi hiç aklından çıkmayan sorunları unutup nasıl eğleneceği de bilinmezdi. Ağır adımlarla yürümeye başladı. Sokaklar hiç olmadığı kadar boş görünüyordu. Bu saatlerde muhtemelen herkes uyuyor ya da çalışıyordu. Bu saatte nereye gitse boş olacağı kesindi. Oysa birileriyle sohbet etmeyi ne kadar özlemişti. Bakanlıkta herkesin ağzından işten başka birşey çıkmıyordu. Gerçi kendiside farklı sayılmazdı. Şu zamana kadar işte kimseyle adam akıllı muhabbet ettiği görülmemişti. Zaten bakanlıkta da fazla kalmazdı. Genelde iş için başka ülkelerde olurdu. Çok seyrek gezmek için vakit bulurdu ve bunu mutlaka değerlendirmek isterdi. Ancak bugün gezmekten çok canı bir yerlerde oturmak istiyordu. Daha doğrusu birileriyle konuşmak istiyordu.

Dalgın bir şekilde yürürken Üç Süpürgenin önüne geldiğini farketti. Bir seneye yakın olmuştu buraya uğramayalı. Oysa eskiden hemen hergün soluğu burada alırdı. Ne kadarda değişmişti böyle. Camdan içeriye bir göz attı. Tahmin ettiği gibi boştu. Zaten bu saatte nereye gitse aynı olacaktı. Yavaşça kapıyı araladı ve içeriye girdi. Hep buranın farklı bir havası olduğunu düşünmüştü. Aslında daha çok ona eski anılarını hatırlatıyordu. Öğrencilik yıllarını... O zamanlar dersler ve ödevlerinden başka derdi yoktu. Oysa şimdi herşey ne kadar farklıydı. Öylee kapıda durup etrafı süzmeye başlamıştı. Aslında fazla bir değişiklik yoktu. Yine de uzun zamandır uğramadığı için ona farklı geliyordu işte. Etrafı süzmeye devam ederken gözleri cam kenarında ki masada oturan kadına çarptı. Hemen hemen kendi yaşlarında hoş bir kadındı. Acaba yanına gitse rahatsız olur muydu? Daha önce hiç tanımadığı biriydi ve bu kadar boş masa varken onun yanına oturmak istemesi büyük ihtimalle garipsenecek bir durumdu. Ancak yalnız kalmak istemiyordu. Belkide iyi anlaşabileceği biri çıkacaktı. En azından şansını denese zararı olmazdı. Yavaş adımlarla kadının oturduğu masaya yöneldi.
" İyi günler bayan! Rahatsız etmedim umarım. Buraya yalnız geldim ve sizide yalnız görünce belki size eşlik edebilirim diye düşündüm. Sakıncası var mı?"
Elinden geldiğince kibar olmaya çalışıyordu. Gerçi ne kadar kibar olursa olsun sürekli soğuk biri gidi göründüğü için birileriyle anlaşmasının zor olduğunu düşünürdüğü hep. Zaten insanlarla ilişkilerindede pek iyi değildi. Açık mavi gözlerini kadına dikti ve yüzünde belirsiz bir gülümseme oluştu. acaba hiç konuşmasa mıydı?

Konu: Geri: Bakanlık Çalışanı Alımları Ptsi Ekim 20, 2008 4:28 am

Ad:Adriana Roxanne
Soyad:Woodsen
Yaş(rp):20
Günde Kaç Saat Online: En az 3
İstediği Meslek:Büyü yasaları dairesi..
Kısa bir rp:
Cafenin kapısı hafifçe aralandı. Adriana, usulca içeri süzüldü. Kimseyi rahatsız etmek istemez gibiydi. Aslında tek istediği fark edilmemekti. Bazen insanların dikkatini çekmek hoşuna gitmiyordu. Kafedekilere baktı meraklı gözlerle. Paris'e uzun zamandır gelmiyordu. Ve tabii bu kafeye de...Paris'te'de yaşıyordu yıllardır..

Masaların ortasındaki boş yere yürüdü. Kahverengi rugan ayakkabılarının topuklarıyla yere sertçe bastıkça, kafenin ahşap zemini hafif çatırdıyordu. Ses... ses çıkarmak istemiyordu oysa o! Görülmek, bilinmek... Fark etti zaten kimsenin umrunda değildi. Bu onu tatmin etmişti...
Camın önündeki küçük, iki kişilik masaya oturdu. Papatya desenli beyaz bir örtü serilmişti masaya. Gayet şık ve tatlıydı. İnsanın içini açan hoş bir dekoru vardı kafenin... Dirseğini masaya dayadı. Soğuktan ve bakımsızlıktan çatlayan ellerini birbirine kenetledi ve etrafı izlemeye başladı...

Herkesin derdi, sıkıntısı başkaydı. Kimseyi anlayamıyordu. Herşey saçma geliyordu ona bazı zamanlar. "Herşeyi mantığa dayandırmak mümkün değilmiş demek..." diye mırıldandı. Herşeyi çözebilmişti fakat insan içinden çıkılması imkânsız bir labirentti... Kendini bu düşünceden sıyırdı. Bencil olmak gerekliydi ara sıra, kararında...

Yanına yaklaşan garsona baktı. Bir kot pantolon, bir de üzeri "Cafe Malaeon" baskılı renkli bir t-shirt giymişti. İnsanların dış görünüşüne önem vermek huyu değildi aslında. Önemli olan davranışlardı... Gerisi boş ve gereksiz ayrıntılardan ibaretti...
"Ben bir fincan kahve istiyorum... Az şekerli olursa memnun olurum!" dedi akıcı ve kulağa hoş gelen İngiliz şivesiyle. Garson 'hay hay' deyip kahveyi almaya giderken, Adriana' da okyanus mavisi gözlerini masanın kenarındaki küçük pencereye çevirdi. Pencerenin fıstık yeşili perdesi kafeye ayrı bir hoşluk katıyordu. Burası ne kadar da şirin bir mekândı...
Garson üzeri renkli şekillerle süslü fincana koyduğu kahveyi kibarca masaya bırakıp uzaklaştı. Adriana, dışarıyı izlemeye dalmış, kendini kafeden soyutlamışken; fincanın çıkardığı sesle irkilerek önüne döndü. Teşekkür etmek için gülümseyerek başını kaldırdığında garsonun yerinde yeller esiyordu. Kadın çoktan kasanın yanındaki satış tezgâhına varmıştı bile... "Bir kere de kibarlık yapmasam..." diye söylendi. En ufak bir ayrıntı onu huzursuz etmeye yetiyordu. Bu lanet olası aşırı mükemmelliyetçiliği ona zarar veriyordu, içten içe...

Fincanı kulpundan sıkıca kavradı. Göz hizasına kaldırıp desenlerine baktı. Kafe gibi fincan da şirindi... Kahveden bir yudum aldı. Sıcaktı, dilini damağına değdirdi. Fincanı tekrar usulca masaya koydu. Etrafına bir süre bakınıp bekledi...
Bir süre sonra "Artık soğumuştur herhalde.." diye mırıldanarak kahvesinden bir yudum daha aldı. Tahmininde yanılmamıştı. Kahvesi tam isteği sıcaklıktaydı. Kahvesini yudum yudum, tadını alarak içti. Ağzına acı bir tat geliyordu. Kahvenin dibi acıydı. Fincanı masaya bıraktı.
Masadaki peçeteliğin arasındaki menü kartonunu yeni fark etmişti. "Neler varmış bakalım..." diyerek bakındı. Kahveden sonra canı birşey çekmiyordu. Dikkati dağınıktı bugünlerde. Kahvenin fiyatına baktı. Menüyü fincanın yanına bıraktıktan sonra sandalyeye astığı çantasını karıştırdı. Cüzdanını çıkardı, içinden aldığı galleonları masaya bıraktı. Hesabı da ödediğine göre artık gidebilirdi.

Bu şirin mekâna Hogwarts açılmadan bir daha gelebilmek tek isteğiydi.. Cüzdanı çantasına sokuşturduktan sonra çantayı koluna taktı. Etrafa saf gülücükler saçarak kafeyi terk etti... Bugün mutluydu ve hiçbir şey bu mutluluğu zedelesin istemiyordu!..