1. Kompartmın

...

Onegmus, heyecanlıydı çünkü Hogwarts'a gidiyordu. Anne ve babasıyla vedaşlatıktan sonra eşyalarını görevliye verdi ve kompartımanlara doğru yol almaya başladı.Önüne gelen ilk kompartımana girdi. İçerisi boştu. Hemen cam kenarına oturdu. İlk defa trenle yolculuk yapacaktı. "acaba nasıl olacak" diye geçirdi içinden. Ardından bir ses yükseldi. "Sanırım bu yolculuğun başladığına işaretti" dedi. Artık yolculuk başlamıştı...

Onegmus içeri giren hoş bir bayan gördü.Giren sevdiği arkadaşı Evangeline idi.Evangeline:
-"Merhaba Onegmus nasılsın? Bana da yer varmı?" dedi.
Bunu duyan Onegmus tebessümle: "teşekkür ederim sen nasılsın? tabii ki oturabilirsin" dedi. Ardından ekledi"heyecanlı mısın?"

Evangeline, Onegmus'un "teşekkür ederim sen nasılsın? tabii ki oturabilirsin" demesine karşılık:
-"Teşekkür ederim bende iyiyim." dedi ve yanına giderek "Yer için sağol" diye fısıldadı. Onegmus,Evangeline'ye "Heyecanlı mısın?" dedi. Çok fazla heyecanlı olan Evangeline "Biraz ya da yok oldukça heyecanlıyım" dedi ve gülmeye başladı...

Sanırım Evangeline'da bnm gibi tepkiler veriyordu."Evet benimde ilk gidişim" dedi Onegmus. "Başka ne konu bulsamda konuşabilsem" diye geçirdi içinden. Hogwarts Evangeline ev Onegmus için çok güzel bir yer olacaktır. Orada hep birbirlerini göreceklerdi.Belki o zmn ona "S....... S.....m" diyebilirdi. Daha sonra kordiordan şeker satıcı:
-Şekerleme almak isteyen var mı, diye bağrıyordu.
Onegmus'un aklına hemen Evangeline^ya birşey almak istedi. Dışarı çıktı ve biraz şekerleme aldı.Evangeline'ya:
-İstediğin birşey var mı? diye sordu.

Evangeline ilk defa bi şeker satıcısı gördüğüne sevinmişti. Çünkü Onegmus'la konuşabilirdi bu sayede. Tam Evangeline söze başlamaya çalışırken Onegmus'un dışarı çıkıtğını gördü. Biraz telaşlanan Evangeline Onegmus'u elinde şekerlemelerle görünce gülümsedi. Ona göre Onegmus çok hoş,çok iyi biriydi. Onegmus'un "İstediğin birşey var mı?" sorusuna:
-"Hayır teşekkür ederim." dedi ve gülümsedi.

Evangeline, Onegmus'un cevabına nazikçe "Hayır teşekkür ederim." demesi Onegmus'un biraz daha şekerleme almasını neden olmuştu. Çünkü şekerlemeleri beraber yiyebilirlerdi. Şekerlemecinin sesi yavaş yavaş azalarak diğer kompartımanlara doğru ilerledi. Onegmus pencere tarafına oturdu ve oradaki küçük masayı açtı. Evangeline'ya "hadi gel berabr yiyelim" dedi. SAnki o şekerlemeler Muggle kentinde bir akşam yemei gibi geldi. Sadece yemek yerine şekerleme vardı. Beraber yemeğe başladırlar. Evangeline Onegmus'a bakıyordu. O anda Onegmus duraksadı. İçinden " acaba beni sevmiyor mu? veya aldıklarımı yemek istemiyor mu?" diye geçirdi içinden. Ancak düşünceleri yersizdi. Çünkü Evangeline'nın yüzünde hafif bir tebessüm vardı.Yani bu olumlu işaretti...

Evangeline Onegmus'la şekerlemeleri yerken çok mutluydu. Onegmus'un gözlerine bakarken bir an korktu ama bunu belli etmedi. Sanırım Onegmus olumsuz bir şeyler hissetmişti.Evangeline bu gergin havayı ortadan kaldırmak için bir şeyler demek istiyordu fakat söze giremiyordu. Kendi kendine kavga ediyordu Evangeline. Daha fazla dayanamadı ve:
-"Şekerlemeler için çok teşekkür ederim." dedi. Off Evangeline'nin ağızından çıkan sadece bu kadarmıydı.Halbuki Evangeline hiç çekinmeyen kolay alışan bir kişiliğe sahipti. Ama Onegmus'un yanında ona adeta birşeyler oluyordu. "Bir şeylerden konuşsak" demeyi istiyordu. Onegmus'a karşı açılamamak Evangeline'nin canını oldukça sıkmıştı.

Evangeline'nın "Şekerlemeler için çok teşekkür ederim." demesi Onegmus'u sevindirmişti. Evangeline'ya tebessümle "önemli değil, afiyet olsun canım" dedi. Fakat "canım" kelimesini içinden demeliydi. Henüz emin değildi onu söylemeye. Fakat napsın artık çıkmıştı ağzından. Hemen havayı değiştirmeliydi. "İnşallah aynı bölümde oluruz" dedi ve Evangeline'nın gözlerinin içine baktı. Onegmus ona bakınca çok mutlu oluyordu. Yüzünde değişik mimikler ortaya çıkıyordu ve bunu kontrol altına alamıyordu...

Evangeline Onegmus'un Evangeline'ye "önemli değil, afiyet olsun canım" demesi şaşırtmıştı. Sonunda Onegmus demekki durumun farkındaydı. Evangeline çok utanmıştı ve Onegmus'a baktı. Evangeline'nin yüzünde bir memnunluk gülümsemesi vardı. Onegmus "İnşallah aynı bölümde oluruz" dedi ama Evangeline Onegmus'a bakmaktan alamıyordu kendini. "Umarım canım." dedi. Olmuştu sonunda ona karşı yavaş yavaş açılabiliyordu. Evangeline bir an duraksadı. Onun gözlerini içine bakarken düşünmeye başladı. "Neden söyledin?" diye kızdı kendine.Belki de Onegmus kabalık olmasın diye demişti. Bir an korktu. Gözlerini kaçırdı. Ama Omegmus'un ona bakışı Evangeline'yi rahatlattı ve Onegmus'un gözlerinin içine bakarak:
-"Şeyy sen..." dedi ve devam ettirdi. "Canın sıkkın gibi duruyorsun bir sorun mu var" diyerek düşüncesini bir anda değiştiriverdi. Acaba doğru olanı mı yapıyordu. Belkide Evangeline İlk adımın Onegmus'un atmasını bekliyordu. Belkide kendi atacaktı. Bunu o bile bilmiyordu.

Evangeline "Şeyy sen..." "evet" dedi Onegmus "Canın sıkkın gibi duruyorsun bir sorun mu var" diye sordu Evangeline. Onegmus gülümseyerek "yok bişiyim sadece... sadece..." bir türlü lafın sonunu getiremiyordu. Kendi içinde savaş veren Onegmus sonunda "Sadece sana bakınca değişik duygular içine giriyorum" dedi.Onegmus yavaş yavaş Evangeline'ya açılıyordu. "Senin yanında sergilemediğim davranışları sergiliyorum" dedi Onegmus. "senin yanında sergilediğim en değişik şey cesaretimi yitirmem" dedi. "Sanırım bunu yeniyosun" dedi içinden.

Evangeline'de Onegmus'tan bunu bekliyordu. Onegmus'a bakarak gülümsedi. İkisininde eli masada çok yakın duruyodu ama bunu yapamazdı. Evangeline Onegmus'un ona söylediklerinden dolayı heyecanlanmıştı. Ama susmadı. Onegmus'a:
-"Bende öyle." dedi "Hiç kimsenin yanında yapmadıklarımı senin yanında yapıyorum." diye devam etti. Susmak istemiyordu hazır Onegmus'ta Evangeline'ye karşı açılmışken bunu söylemek istiyordu.Evangeline Onegmus'un gözlerinin içine bakarak anlatmaya çalıştı sanırım yapmıştıda. Ama bu işe Onegmus ne diycekti.

Sanırım Onegmus'un sevgisi karşılıksız değildi. O da ellerinin yakın olduğunu gördü. Elline değmek için çok küçük hareketlerle elini itiyordu. Belki değince elini tutabilme cesaretini gösterebilecekti. Fkat daha sonra Evangeline Onegmus'un eline baktığını gördü. Onegmus hemen durdu. Fakat daha sonra Evangeline'nında elinde hareketlenme olmuştu. Bu hayal miydi gerçek miydi? anlayamadı. Ama tekrardan cesaretini topladı ve elini Evangeline'nın parmağına değdi.Hemen bişi demesi gerektiğini hissetti. "Acaba Hogwarts nasıl bir yer" dedi Onegmus. Bunu demesiyle eli biraz daha yaklaştı...

Evangeline oldukça heyecanlanmıştı. Onegmus'un parmağı Evangeline'nin parmağına deymişti. İçi biran kıpır kıpır oldu. Onegmus'un "Acaba Hogwarst nasıl bir yer?" sorsuna yanıt veremiyordu. Sadece ne olacağını düşündü. Onegmus'a baktı. Aslında birazda korkmuştu. Belki elini tutsa korkmayacaktı.Daha sonra yanıtladı:
-"Bilmem bende çok merak ediyorum." dedi. Evangeline elini ileriye sürükledi artık büsbütün değiyordu Onegmus'un eline tutmak istedi tutamadı. Öylece bakıyorlardı birbirlerine. Evangeline Onegmus'a çok bağlanmıştı yani onu çok seviyordu...

Onegmus en sonunda Evangeline'nın elini tutmuştu. Artık eski davranışları kalmamıştı. Tekrardan cesaretine kavuşmuştu. "Birine karşı açılmak bu kadar mı zordu?" dedi içinden. Artık Evangeline'nın elini tutmuştu. Fakat çook heyecanlanmıştı. Bu yüzden eli terlemeye başladı. "Olamaz şimdide bu mu?" dedi içinden. Elinin terini silmek için yavaşça çekti elini... Elini silmişti. Ama şimdi tekrardan oraya getirmeliydi. Bu sefer biraz zorlanma olsada elini tutabilmişti.Artık sıra duygularını paylaşmaya gelmişti...

Evangeline Onegmus onun elini tuttuğunda bırakmayacakcasına sıkıca tuttu. Ona hiç kimseye olmadığı kadar aşıktı. İçi yanıyordu. Sıcaklık basmıştı. Onegmus elini terini silmek için elini çektiğinde korktu Evangeline. Onegmus'un yüzüne masum bir tavırla baktı. Onegmus Evangeline'nin elini tekrar tutunca Evangeline ondan ayrılmak istemedi. Hep böyle kalsın istedi ama bu imkansızdı. Evangeline Onegmus'un gözlerinin içine bakarak:
-"Seni....Şey ben seni...." dedi. Bunları söylerken cesaretini kazanmaya çalışıyordu. Sanırım farketmeden Onegmus'un elini sıkmıştı. Onegmus sanırım anlamıştı. Evangeline utanmıştı büsbütün. Ama başardı. "Şey sanırım ben seni seviyorum" dedi. Ama bunu dedikten sonra bakamadı Onegmus'un yüzüne. Sanki Onegmus ona çok kızacakmış aşalayacakmış gibi geldi. Bakalım Evangeline'yi neler bekliyordu.

Evangeline'a : -"Seni....Şey ben seni...." demesi Onegmus'u heyecanlanmıştı. Onegmus içinden "ben sana aşığım!" dedi. Ancak bir türlü bunu Evangeline'ya söyleyemiyordu. Evangeline Onegmus'un elini sıkmıştı. Fakat Onegmus onun sıktığını aldırmamıştı. Çünkü kendini Evangeline'ya bakmaktan kendini alamıyordu. Daha sonra Evangeline; "Şey sanırım ben seni seviyorum" dedi. O anda Onegmus'un başından sanki kaynar su dökülmüştü. Onegmus çok kızmış ve sinirlenmiştii. Ancak bu siniri Evangeline'ya değil kendisineydi. Çünkü söyleyemediği cümleyi Evangeline'a söylemişti. Onegmus kısa bir süre konuşmadı... Kendisini topladı ve Evangeline'ya yüzü asık bir şekilde baktı. Ardından yavaş yavaş gülümseyerek "Bende seni çoook seviyorum!" dedi. "Bunu sana daha önce söylemeliydim." dedi. Onegmus artık rahatlamıştı. Şimdi Evangeline'nın elini daha bir sıkı tutuyordu. Hiç ayrılmak istemiyordu ondan...

Evangeline korkmuştu çünkü Onegmus'un yüzündeki ifade hiçde iç açıca değildi. Evangeline birşeyler söylemeye çalıştı ama yapamadı çünkü Onegmus suskundu. Tek bir kelime etmiyordu. Evangeline "özür dilerim" diye geçirdi içinden. Ama ne yazık ki bunu söyleyemedi. Ardından Onegmus'un elini bırakmayı düşündü. Gözleri dolmuştu Evangeline'nin. Tam elini bırakıyordu ki Onegmus "Bende seni çoook seviyorum!" dedi. Evangeline şaşırmıştı. Ama hiç olmadığı kadar mutluydu. Onegmus, Evangeline'nin elini hiç bırakmıyacakcasına, Evangeline'nin Onegmus'a onu sevdiğini söylerken tuttuğu gibi tutuyordu. Evangeline Onegmus'a gülümsüyordu. Evangeline:


-"Aslında sevmeninde ötesi" diye ekledi. Artık daha rahattı ama genede biraz zorlanmıştı.


Onegmus'tan da aynı tepkiyi alması Evangeline'yi çok sevindirmişti. Evangeline kendini güvende hissediyordu hemde çok. Ama bi sorun vardı profesör kompartımanında 2 tane ablası vardı. Üstelik tekide gelip sıkı sıkı tembihlemişti. Ama şimdi bunu Onegmus'a söylemek istemedi...

Onegmus ilk defa çekingen davranmıştı. Artık bunların hepsi geride kalmıştı. Çünkü artık birbirlerini sevdiklerini söylemişlerdi. Onegmus havalarda uçuyordu. Ancak bunu dışarı vurmuyordu. Evangeline'yı çoook seviyordu. Kompartımanda kimsenin olmaması büyük bir şanstı. Sadece ikisi vardı. Çok romantikti ortam. Bir tek müzik eksikti. Evangeline'nın "Aslında sevmeninde ötesi" demesi. Onegmus'u daha fazla heyecanlanmasını sağlıyordu. Onegmus "Bende seni sevginin ötesini seviyorum" dedi. Artık Onegmus'un eli terlemiyordu. Evangeline'nın elini daha sıkı tutuyordu. Onegmus Evangeline'ya karşı çok güçlü duygular besliyordu. Sanki hiç kopmayacakmış gibi. Onun yanındayken kendisini çok mutlu hissediyordu.
Ancak Evangeline'nın bişiler düşündüğünü sandı. Ona uzunca ve baktı. Kendisini ondan alamıyordu...

Jacenia kompartımana girdiğinde Evangeline çok mutlşu gözüküyordu kızarmıştı..Selam verdikten sonra bir sonraki sıraya geçip oturdu.Düşüncelere dalmıştı..Kendisi sewgili bulamıyordu...Acaba çok mu çirkindi??Bunu daha önce hiç düşünmemişti.Ama artık umudunu kesmek üzereydi..Sonra Onegmus ile Evangeline'nin kahkalarını duydu ve birden ağlamaya başladı.Gözyaşları boşalmıştı.Çünkü kahretsin ki kıskanmıştı.Lanet olası sewgi yüzünden acı çekiyorudu.Onlar mutluydu ve gülüşüyorlardı ama Jacenia mutlu değildi.Sewgilisi yoktu ve böyle giderse olmayacaktıda..

Onegmus, Evangeline ile birbirlerine bakarak gülüyordu. O anda içeri biri girdi. Onegmus irkilmişti. Fakat bunu belli etmemişti. Ardından "Hoşgeldin hmmm?, ismin neydi aacaba?" dedi. Daha sonra ağlamaya başlayan kıza baktı ve "neyin var iyi misin?" dedi. "Sanırım bizi kıskandı" dedi içinden. Ardından Evangeline'ya onunla ilgilenelim diye göz attı. Evangeline Onegmus'u anlamıştı. O da yeni gelen öğreniciye yaklaştı. Fakat yeni gelen ağlamaya devam ediyordu...